In deze roman gaat het regelmatig over het doden van dieren. Slager Rensing doodt doelbewust dieren om hun vlees te kunnen verkopen. De manier waarop Sarkar dit beschrijft, is meermaals liefdevol en zacht. Het voorgelezen fragment dient daartoe als voorbeeld.
Toch kan het doden van dieren ook moeilijk, gruwelijk of zelfs barbaars zijn.
Vind jij het acceptabel om dieren te doden? In welke omstandigheden mag dat wel of niet? Op welke gebieden is het doden van dieren anders dan het doden van mensen?