In vrijwel alle films wordt muziek gespeeld. Deze muziek speelt meestal in de achtergrond. Filmmuziek heeft een hele belangrijke rol in een film. Deze muziek kan namelijk de sfeer van de film en de emoties van de acteurs versterken. Meestal werkt muziek onbewust, het stuurt ongemerkt de gevoelens van de kijker.
In deze les leer je welke functies muziek kan hebben.
In de tijd van stomme films, waren films nooit stil. Zelfs tijdens de opnames, in een decor of op locatie, klonk al muziek. Met een harmonium of viool werden de gespeelde emoties muzikaal opgeroepen. In de bioscopen klonken vergelijkbare klanken, geproduceerd door een pianist of een klein salonorkestje. In de grote bioscopen zoals het Amsterdamse Tuschinski kon de muzikale begeleiding uitgroeien tot symfonische omvang, zowel met een traditioneel orkest als met het befaamde Wurlitzer-orgel.
In het begin van de cinema werden oude kerkorgels te pas en te onpas gebruikt om films te begeleiden, maar de Amerikaanse firma Wurlitzer ontwikkelde voor de profane bewegende beelden een heus orgel, dat vanaf 1910 op de markt was, en een periode van grote bloei doormaakte, in het decennium tussen de Eerste Wereldoorlog en de komst van de geluidsfilm. Het instrument kende een zwelpedaal en allerlei toeters en bellen en heette The Mighty Wurlitzer.
Een Wurlitzer begeleidde stomme films geheel of gedeeltelijk en speelde bij de reclame, het varieté en in de pauze. Films werden vaak gedistribueerd met een partituur voor orgel en/of orkest. Het Wurlitzer orgel gaf de Amerikaanse bioscoop een authentiek geluid. Met de komst van het Hammond-orgel werd het rond 1940-'50 tijd voor een nieuwe generatie instrumenten, maar er bestaat een groot platenrepertoire dat herinnert aan het ooit uitzonderlijk populaire, aangenomen kind van Hollywood.
Op 6 mei 1930 trok een stoet demonstranten van de Nederlandse Toonkunstenaarsbond naar het Amsterdamse Rembrandtplein om te protesteren tegen de komst van de geluidsfilm. Toen zij aan het Tuschinski Theater voorbij trokken zagen zij lange wachtrijen voor de kassa’s staan. De massale rijen, allemaal wachtend op een kaartje voor de nieuwe geluidsfilms, deed hen beseffen dat hun protesten tevergeefs waren: het tijdperk van de stille film was ten einde.
De film The Jazz Singer uit 1927 wordt gezien als de eerste geluidsfilm.
Daarvóór speelden er tijdens de film live muzikanten in de bioscoop. Als gevolg van de geluidsfilm vreesden de honderden musici en acteurs, die dagelijks de stille films van geluid voorzagen, voor hun banen.
In 1928 wordt de eerste tekenfilm met geluid uitgebracht: Dinner Time.
De uitvinding van de geluidsfilm betekende een grote doorbraak in de massacommunicatie, doordat er al spoedig op betrekkelijk grote schaal gebruik van werd gemaakt in filmjournaals en propagandafilms. Een voorloper hierin was nazi-Duitsland in de jaren 30.
Aan de andere kant betekende de komst van geluidsfilms voor veel bekende acteurs uit stomme films het einde van hun carrière, omdat ze weliswaar wel lichamelijk konden acteren, maar hun stem ongeschikt bleek. De film The Artist gaat over een acteur wiens carrière in het slop raakt na de komst van de geluidsfilm. Slechts weinig artiesten maakten met succes de overstap naar geluidsfilms, onder wie Laurel en Hardy.
Antwoorden op de vraag:
1. van stomme film naar live instrument bij film
2. van live-muziek naar theaterorgel
3. van theaterorgel naar bioscooporkest
4. synchroon- live-action geluid
5. digitaal geluid