Filip Rogiers in zijn recensie in De Standaard
“Schuld en boete, zwart en wit in oorlogstijden, en vooral het grijs daartussenin: het is al vaker voer geweest voor grote romans. In dit taalgebied blijft Het verdriet van België van Hugo Claus een baken, alsook Mijn kleine oorlog en De Kapellekensbaan van Louis Paul Boon. Olyslaegers heeft vooral Boon gegeten en gedronken.”