Bron 1: "
Dalits zijn altijd de kastenlozen geweest," gaat Santosh Samal van start. Vier grote categorieën of kasten onderscheiden alle Indiërs, behalve de Dalits. "We zijn
niet de laagste kaste, maar de outcasts, de '
onaanraakbaren' die niet in contact mogen komen met leden van de kasten." De kaste wordt
bepaald door afkomst en het is
niet mogelijk om van kaste
te veranderen.
Dr. Ambedkar, de Indische activist tegen sociale discriminatie, schafte in 1949 het kastenstelsel af bij het opstellen van de nieuwe grondwet. Sindsdien is het kastenonderscheid echter nog altijd in gebruik. De notie 'hoge' of 'lage' kaste zou in principe verdwenen moeten zijn – nieuwe namen voor bestaande categorieën werden bedacht – maar in de praktijk zijn vroegere principes van specialisatie per kaste en de afscheiding en hiërarchie tussen de kasten nog zichtbaar aanwezig. Gevolg? "Discriminatie tussen verschillende kasten is nog altijd een traditie van de huidige Indische samenleving," aldus Samal, zelf ook van Dalit-afkomst.
Dalits staan helemaal onder aan de maatschappelijke ladder en mogen niet benaderd worden door leden van de kasten. Uit 'angst voor besmetting' worden ze uitgesloten van het dorpsleven en mogen ze tempels niet betreden. Dalits aankijken of aanraken is voor kasteleden onaanvaardbaar, vandaar ook hun bijnaam de 'onaanraakbaren'. "Het wordt tijd dat niet iedereen praat over Dalits als slachtoffers en machteloze, passieve toeschouwers van discriminatie, uitbuiting en racisme," gaat Santosh Samal zijn verhaal verder. "Het is een sociale strijd. We worden al 3000 jaar gediscrimineerd en vernederd. De verandering komt niet vanuit andere kasten, alleen Dalits kunnen iets veranderen."
Naar: Lucas Destrijcker, Het kastenstelsel zal nooit verdwijnen, in: Mo-magazine, 31 oktober 2013.