KDZA les 5.

• Verpleging en verzorging
• MBO
• Studiejaar 2-4

Les 5. KD Zorg in een acute en/of instabiele zorgsituatie. 

Inhoud

1. Wet Zorg en Dwang. 

2. Psychiatrische zorgvrager in een crisis, instabiele zorgsituatie. 

Wat is je kennis t.a.v. een acute en/of instabiele situatie die een zorgvrager met een psychiatrische achtergrond betreft? ?
0 = geen kennis, 10 = veel kennis.

010

Onvrijwillige zorg -> dwang

Bijvoorbeeld: 

• Medicatie in depotvorm 

• Medicatie camoufleren 

• Medicatie om gedrag te dempen 

Scholing wet zorg en dwang

Belangrijke wet is de Wet Zorg en Dwang t.a.v. crisiszorg. 

1. De zorg moet worden verleend op basis van een zorgplan. 
2. Onvrijwillige zorg mag slechts worden gebruikt als uiterste middel: het is ‘Nee, tenzij’.
3. Daarbij dient een stappenplan te worden doorlopen. Ook moet strak worden gecontroleerd of die onvrijwillige zorg nog wel nodig is.

Enkele voorbeelden van wat onder onvrijwillige zorg valt:

• Tegen de wil voeding en medicatie
  
• Beperken van de bewegingsvrijheid
• Toezicht houden op de cliënt
  
• Onderzoek aan de kleding of het lichaam
• Beperkingen in het recht op het ontvangen van bezoek

Separaties

Separeren houdt in dat een cliënt met of zonder toestemming wordt verzorgd, verpleegd en behandeld in een beveiligde afzonderingsruimte. Als dit gebeurt zonder toestemming van de patiënt dan heet dit dwangbehandeling. Het betekent dus afzonderen. 

Deze methode is bedoeld om rust te bieden. Iemand wordt letterlijk bij anderen weggehaald. Om welke vrijheidsbeperkende maatregel gaat dit?

1. afzonderen
2. separeren
3. fixeren

Normalisatie, Rehabilitatie, Resocialisatie 

Separeren houdt in dat een cliënt met of zonder toestemming wordt verzorgd, verpleegd en behandeld in een beveiligde afzonderingsruimte. Als dit gebeurt zonder toestemming van de patiënt dan heet dit dwangbehandeling. Het betekent dus afzonderen.

Rehabilitatie is in de psychiatrie een vorm van hulpverlening aan mensen met ernstige en langdurige psychiatrische problematiek.

Resocialisatie is een proces waarbij cliënten weer stap voor stap deelnemen aan de maatschappij

Vb. zorgplan. 

Verleden -> forse automutilatie -> separeren
Doel:  Een veilige omgeving te creëren (schijnveiligheid)

“dwang en drang”  Van beheersen naar voorkomen. Separeergebruik terug gedrongen.

Hand in hand begeleiding. Extra mensen om team te ontlasten (extra gelden)

Psychiatrie, behandelingen voor Coping (omgaan met problemen en stress)

Wie mag onder dwang medicatie toedienen? 2 antwoorden zijn juist.

1. Een willekeurige zorgverlener, op basis van eigen inschatting
2. Een verpleegkundige, op basis van een noodtoestand
3. Een familielid van de patiënt, met toestemming van de behandelend arts
4. Een arts, op basis van een rechterlijke machtiging

Wanneer mag onder dwang medicatie worden toegediend?
2 antwoorden zijn juist.

1. Als de zorgverlener vindt dat het noodzakelijk is, ongeacht de situatie
2. Als de patiënt wilsonbekwaam is en de medicatie noodzakelijk is
3. Als de patiënt niet meewerkt aan zijn behandeling
4. Als er sprake is van een gevaarlijke situatie voor de patiënt of zijn omgeving

Wat zijn de criteria voor dwangverpleging?

1. De patiënt moet gedurende langere tijd onhandelbaar zijn
2. Er moet sprake zijn van een gevaarlijke situatie voor de patiënt of zijn omgeving en er moet geen andere passende oplossing zijn
3. De patiënt moet zelf aangeven dat hij behandeling nodig heeft en niet in staat zijn om dit te regelen
4. De patiënt moet een strafbaar feit hebben gepleegd en de samenleving moet beschermd worden

Acute of instabiele situatie. 

Er zijn verschillende soorten acute situaties in de psychiatrie, zoals suïcidale gedachten, agressie en psychotische episodes.

Er zijn verschillende stappen die je kunt nemen bij het beoordelen van een acute situatie, zoals het inschatten van de veiligheid, het de-escaleren van de situatie en het inschakelen van professionele hulp

Beschrijf de verschillende soorten acute situaties

Wat betekend De-escalerend werken?

1. Een situatie minder erg wordt/ neutraal werken.
2. In actie komen voordat situatie uit de hand loopt.
3. Een situatie wordt erger en loopt uit de hand
4. Een situatie die neutraal is.

De-escaleren

De-escaleren betekent het verminderen van spanning en agressie in een situatie. 

Leg de-escaleren uit en waarom het belangrijk is

Wat is de eerste stap in de-escalerend communiceren?

1. het stellen van grenzen aan het gedrag van de zorgvrager
2. weglopen uit het gesprek van de zorgvrager
3. de zorgvrager proberen te kalmeren
4. consequenties geven aan het gedrag van de zorgvrager

Meetinstrumenten en hulpmiddelen. 

De volgende dia's gaan over de hulpmiddelen, meetinstrumenten die je kunt inzetten wanneer er een crisis ontstaat. 

Het crisisontwikkelingsmodel

Het ontwikkelen van een crisis is per situatie anders. Een crisis kan langzaam ontstaan, zoals bijv. langdurig geld gebrek. Uiteindelijk dat dat lijden tot een crisis. Maar Iemand kan ook vrij plotseling in een crisis situatie terechtkomen, door bijvoorbeeld een plotselinge verandering of door het kwijtraken van de grip op de omgeving, waardoor angst ontstaat. Hierdoor doorloopt de persoon in korte tijd verschillende stadiums van een crisis.

Bij het crisisontwikkelingsmodel worden de verschillende stadia die een crisis kan doorlopen behandeld, met daarnaast de verschillende attitudes en interventiemogelijkheden. Bij de ontwikkeling van een crisis wordt uitgegaan van het toenemen van angst. (DIT IS EEN VAN DE MODELLEN DIE ER BESTAAN, ER ZIJN VEEL MEER MODELLEN)

Crisisontwikkelingsmodel. 

Het crisisontwikkelingsmodel gaat ervan uit dat er in het ontstaan van een crisis verschillende fasen

zijn. Het crisisontwikkelingsmodel beschrijft deze fasen aan de hand van observeerbaar gedrag en

koppelt aan elk stadium verschillende attitudes en interventiemogelijkheden. Bij de ontwikkeling van

een crisis wordt er in het model uitgegaan van een toename van angst enerzijds en een afname van

controle anderzijds. Het crisisontwikkelingsmodel is een hulpmiddel om de-escalerend te kunnen

werken en indien mogelijk om een crisis te voorkomen.

Bij het maken van een signaleringsplan moet de zorgvrager

1. Een dagstructuur kunnen hanteren
2. Vrijheden kunnen hanteren
3. Zijn medicijnen innemen
4. Zelfinzicht en ziekteinzicht hebben

Een signaleringsplan heeft als doel

1. De patient bewust te maken van zijn gedrag
2. De rust te bewaren op de afdeling
3. Ernstige terugval te voorkomen
4. Grip te houden op de patient.

SCEG's methode

SCEGS

SCEGS

S = signalen (symptomen)

C = cognitie = denkwereld

E = emotie

G = gedrag

S = sociaal (omgeving)

SCEGS

Somatiek

De klachten

Wat is de aard, de ernst, het beloop en de duur van de klachten?

Lichamelijk onderzoek.

SCEGS

Cognitief

Eigen ideeën en gedachten over de klachten.

Waaraan schrijft u de klachten toe?

Heeft bepaald gedrag invloed op de klachten (leidt tot meer of minder klachten), bewegingsangst?

Welke verwachtingen heeft u over het beloop (klachtenverergerende zaken, zoals dramatiseren of catastroferen of is er sprake van accepterende cognities)

Denkt u invloed te hebben op de klachten?

SCEGS

Emoties

Gevoelens in relatie tot de klachten

Bent u wanhopig, angstig, boos, ongerust, moedeloos?

Wat is de aanleiding voor deze gevoelens?

SCEGS

Gedrag

Acties in verband met de klachten.

Vermijdt u activiteiten? Wat is de reden? Helpt het?

Gaat u zo gewoon mogelijk door met uw activiteiten? Is er een reden om de activiteiten niet aan te passen? Helpt het?

Is er sprake van werkverzuim?

SCEGS

Sociaal

Welke invloed is er op het dagelijks leven?

Wat wil je graag doen en lukt het?

Ligt de nadruk op fysieke beperkingen of psychologische problemen

Hoe belangrijk zijn de ervaren beperkingen?

Hoe reageert de omgeving (bezorgd, onverschillig, negatief?)

Hoe gaat het op het werk?

Zijn er financiële consequenties?

Het SCEGS-model is gericht op Signalen en klachten, Cognitief, Emoties, Gedrag en Sociaal systeem. "
Bij welke letter past de vraag:
"Wat weet, denkt, fantaseert, waant de zorgvrager over de klachten en symptomen, de mogelijke oorzaak, de prognose en waarom?

1. S
2. C
3. E
4. G

Wat is nu je kennis t.a.v. een acute en/of instabiele situatie die een zorgvrager met een psychiatrische achtergrond betreft?
0 = geen kennis, 10 = veel kennis.

010