De nasleep van de Tweede Wereldoorlog bracht een sociaal milieu met zich mee waarin absurdistische overtuigingen meer voorkwamen. Het past bij het post-moderne tijdperk, want de absurdisten vinden dat alles wat er gebeurt op onze aarde of in het heelal, geen logica heeft. Er is geen betekenis en logica, er is een opstapeling van toevalligheden. In dit stuk van Dogtroep zie je een reeks absurde gebeurtenissen. Qua inhoud hebben de toneelstukken van dogtroep geen logische plotten, maar zijn er veel absurde situaties die elkaar opvolgen. Als we kijken naar de vormgeving, dan het de locatie al bijzonder: het is locatietheater, dus er is geen gebruikelijk thater meer. Dan past het ook nog bij het post-modernisme omdat het multidisciplinair is. Videoprojecties, beeldende kunst, installaties, live muziek, theater, decor, belichting. Het is een multidisciplinair kunstwerk dat samen één geheel vormt.