Een komedie is dus zoals gezegd een uitbeelding van mensen die wel lager en minderwaardig zijn, maar dan toch niet omdat ze alle zwakheden en gebreken vertonen. Lachwekkendheid is maar één aspect van schandelijkheid. Ze is een bepaalde fout, een niet pijnlijke, onschadelijke vorm van schande. Een lachwekkend masker, om het meest voor de hand liggende voorbeeld te noemen, is wel lelijk, schandelijk en verwrongen, maar het drukt geen pijn uit en doet ook geen pijn.
Een epos komt met een tragedie in zoverre overeen dat het een uitbeelding in metrische taal van respectabele mensen is, maar het verschilt van een tragedie doordat het in één enkele versmaat geschreven is, doordat het een vertelling is, en door de duur van de beschreven tijd. Een tragedie probeert zo veel mogelijk binnen één omloop van de zon te blijven, of daar anders niet te veel van af te wijken, maar in een epos is de tijd in principe onbegrensd, en ook dat is een verschil tussen een tragedie en een epos, al werd dit aspect oorspronkelijk in tragedies en epische gedichten op dezelfde manier behandeld. Tragedie en epos hebben een aantal elementen gemeen, maar er zijn ook elementen die alleen in een tragedie voorkomen. Wie daarom weet wat een goede - respectabele - en een slechte - minderwaardige - tragedie is, heeft hetzelfde inzicht in principe ook met betrekking tot epische gedichten. Alle elementen van een epos komen namelijk ook in een tragedie voor, terwijl dat omgekeerd niet zo is.