In het vorige fragment zagen we een jongen die in een waan dingen dacht en voelde die voor de meesten gek lijken. In het universum van Willem Frederik Hermans is dit minder gek - 'mensen uit een stuk' bestaan voor hem niet. Persoonlijkheid, de beoordeling van jezelf - en daarmee ook je waarneming - kunnen immers veranderen. Maar als dat zo is, bestaat er dan één werkelijkheid, of is de werkelijkheid afhankelijk van je perspectief? In dit fragment vertelt een wetenschapper dat hij gelooft dat er geen realiteit bestaat buiten je eigen waarneming. Als er geen objectieve realiteit in het heden bestaat, wat kan je dan dan nog met zekerheid zeggen over het verleden? Het spannende verhaal in de Donkere kamer van Damokles laat je ook nadenken over deze vragen.