De anekdote van het ei van Columbus werd voor het eerst opgeschreven in 1565 door de Italiaanse historicus Girolamo Benzoni in zijn boek Historia del Nuevo Mundo (Geschiedenis van de Nieuwe Wereld). Het verhaal vertelt dat Columbus in 1493 werd uitgenodigd voor een feestmaal door de Spaanse kardinaal Mendoza en enkele Spaanse edelen. In de loop van de avond, vermoedelijk na het nuttigen van drank, waagden enkele lieden het de ontdekking van Columbus te ridiculiseren. Lag het niet voor de hand om te denken dat er achter de zee ook wel weer land zou moeten liggen? Columbus was op zijn ziel getrapt. Hij pakte een hardgekookt ei en vroeg aan de edellieden wie van hen in staat was het ei rechtop op tafel te zetten. Toen niemand hem een bevredigend antwoord gaf, tikte hij op de bekende wijze het ei en zette het recht op tafel. Hiermee had hij aangetoond dat schijnbaar makkelijke oplossingen vooral eenvoudig zijn nadat men het antwoord kent.