De poezen denken aan hun etensbakje dat ze halfvol hebben achtergelaten.
Vriendelijk wensen ze de haan nog een leerzame tocht en gaan ook op huis aan.
Zo blijft de haan helemaal alleen over ...
En hij heeft nog steeds niks van de wereld gezien!
Hij zit een poosje met z'n ogen te knipperen en zegt dan tegen de maan: "Eerlijk gezegd heb ik ook honger, en ik heb het koud. Ik wil naar huis!"
De maan antwoordt niet en kruipt achter een wolk.