Wet- en regelgeving in de gezondheidszorg

• Verzorgende
• MBO
• Studiejaar 1

Wet en regelgeving in de zorg

https://youtu.be/oghPGrlss14 

https://youtu.be/9SX55QkEE5M

https://youtu.be/aj5rge_hMnU

WET BIG Wet heeft betrekking op individuele gezondheidszorg.

Onder deze zorg wordt verstaan:

Beoordelen

Bevorderen

Bewaken

Beschermen

Herstellen van iemands gezondheid

5 WET BIG Om het doel te bereiken, verbeteren en of te waarborgen:

Titelbescherming

Registratie in het BIG register

Bevoegdheidsregeling voorbehouden handelingen

Tuchtrecht

6 WET BIG

Voorbehouden handelingen: Handelingen, die onaanvaardbare risico’s voor de gezondheid van de patiënt met zich meebrengen als ze door ondeskundigen worden uitgevoerd.

rechten

recht op informatie

toestemming vereist voor medische behandeling

recht op inzage dossier

recht op privacy

recht op vertegenwoordiging

Wetten in de zorg

• Wet BIG

• Wet Zorg en Dwang (vervang wet BOPZ)
• M&M
• Wet Kwaliteit, Klachten, Geschillen en Zorg

• WGBO
• WMO
• WLZ
• Opiumwet
• strafrecht
• AVG

Bedenk voor jezelf hoe het zou zijn als…

• je dagelijks je telefoon moet inleveren als je naar je slaapkamer gaat
• je elke ochtend om 08.00 uur moet opstaan (ook in het weekend en in vakanties)
• elke dag om 21.00 uur de lichten uit moeten
• je niet zelf hebt kunnen kiezen welk broodbeleg op tafel staat
• je met mensen woont die je niet aardig vindt 
• er kleding voor je is klaargelegd voor de volgende dag
• er voor je bepaald wordt of je onder de douche kan of niet
• je de dag na een feestje een urinetest moet doen ter controle op middelengebruik.

Wat zou je onprettig vinden? 

Wetgeving onvrijwillige zorg

Vroeger was er de Wet Bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen (Wet Bopz).

Sinds 1 januari 2020 is er gekozen voor onderscheid van zorgvragers in de volgende 2 wetten.

De groepen cliënten waarop de Bopz van toepassing is, verschillen echter sterk. 

Om de wetgeving beter af te kunnen stemmen op die verschillen is gekozen voor afzonderlijke wetten. 

De Wzd is van toepassing op cliënten met een psychogeriatrische aandoening en cliënten met een verstandelijke beperking. 

Voor de geestelijke gezondheidszorg geldt de Wet verplichte geestelijke gezondheidzorg (Wvggz). 

Beide wetten zijn op 1 januari 2020 in werking getreden

De Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz)

De Wvggz geldt voor zorgvragers bij wie een psychische stoornis leidt tot gedrag dat ernstig nadeel veroorzaakt voor henzelf of voor anderen.

Wet Zorg en Dwang (WZD)

De Wet zorg en dwang regelt de rechten bij onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening. 

 Deze wet regelt onder welke voorwaarden onvrijwillige zorg, zoals vrijheidsbeperkende maatregelen, bij cliënten met een psychogeriatrische aandoening, een verstandelijke beperking en in bepaalde situaties bij cliënten met NAH, het syndroom van Korsakov en de ziekte van Huntington is toegestaan. Het uitgangspunt van de wet is ‘Nee, tenzij’. In principe mag onvrijwillige zorg niet worden toegepast, tenzij er sprake is van een ernstig nadeel voor de cliënt of zijn omgeving.

De WZD onderscheidt de volgende 9 categorieën onvrijwillige zorg:

1. Medische handelingen en therapeutische maatregelen; 
2. Beperken van de bewegingsvrijheid;
3. Insluiten;
4. Uitoefenen van toezicht op betrokkene;
5. Onderzoek aan kleding of lichaam;
6. Onderzoek van de woon- of verblijfsruimte op gedrag beïnvloedende middelen of gevaarlijke voorwerpen;
7. Controleren op de aanwezigheid van gedrag beïnvloedende middelen;
8. Beperken van de vrijheid om het eigen leven in te richten;
9. Beperken van het recht op het ontvangen van bezoek. 

Het toedienen van gedragsmedicatie buiten de richtlijn.

Bij verlenen van onvrijwillige zorg wordt  stappenplan in gezet ter beoordeling noodzaak.

Rood = Het stappenplan altijd van toepassing bij wilsonbekwame cliënten; ook als de vertegenwoordiger

instemt met deze zorg en de cliënt zich daartegen niet verzet.

Stel je voor dat ...

• je dagelijks je telefoon moet inleveren als je naar je slaapkamer gaat;
• je elke ochtend om 08.00 uur moet opstaan (ook in het weekend en in vakanties);
• elke dag om 21.00 uur de lichten uit moeten;
• je niet zelf hebt kunnen kiezen welk broodbeleg op tafel staat;
• je met mensen woont die je niet aardig vindt;
• er kleding voor je is klaargelegd voor de volgende dag;
• er voor je bepaald wordt of je onder de douche kan of niet;
• je de dag na een feestje een urinetest moet doen ter controle op middelengebruik.

Stappenplan

Het stappenplan in de Wet zorg en dwang (Wzd) regelt de stappen die de zorgverantwoordelijke moet zetten bij de beoordeling of onvrijwillige zorg noodzakelijk is. 

In het stappenplan staat ook welke deskundigen de zorgverantwoordelijke daarbij moet betrekken.

Wanneer is onvrijwillige zorg noodzakelijk? Ernstig nadeel

Wie kan de zorgverantwoordelijke zijn?

https://youtu.be/91N6Ml-qanE

https://youtu.be/XOlj_TVUQNQ

Waarom vrijheidsbeperking in de zorg verminderen?

negatieve gevolgen:

• Meer onrust (verzet).

• Meer gedragsbeïnvloedende medicatie (psychofarmaca) om deze onrust weg te nemen. Deze medicijnen kennen veel bijwerkingen.

• Achteruitgang mobiliteit: door de vrijheidsbeperking krijgt de cliënt minder beweging en verliest hierdoor spiermassa en lenigheid. Het valrisico neemt hierdoor toe: if you don’t use it, you lose it.

• Meer incontinentie. De cliënt kan niet zelf naar het toilet en ook met hulp neemt de toiletgang meer tijd in beslag.

• Meer kans op decubitus. Verzitten of verliggen gaat moeilijk door een band in bed of stoel. De cliënt ligt dus lang in dezelfde houding, waardoor de kans op doorligwonden toeneemt.

• Letsel. In 2008 vielen zeven doden door ‘ophanging’ in de Zweedse band door onjuist gebruik.

• Psychische klachten als angst en depressie.

• Lichamelijke passiviteit leidt tot forse achteruitgang van het denkvermogen, het slaap-waakritme en stemming van cliënten (Hamers et al, 2009).