Johan (56) en zijn dochter Lea (25) zijn trouwe bezoekers van het fitnesscentrum in hun woonplaats. Johan sport er al ruim 15 jaar, zijn dochter sinds 4 jaar. De gezamenlijke trainingen, twee keer per week, zijn voor Johan en Lea ook de momenten om even bij te praten. De sessie wordt traditiegetrouw afgesloten met een drankje aan de bar.
Johan en Lea lijken qua karakter niet veel op elkaar. Johan is rustig, vindt zijn privacy belangrijk en werkt het liefst alleen zijn trainingsprogramma af. Pea weet dat en laat haar vader dan ook zoveel mogelijk zijn gang gaan. Ze praten immers later aan de bar wel weer bij. Lea is het tegenovergestelde van haar vader. Ze is spontaan, vrolijk en zoekt vaak contact met andere sporters in het fitnesscentrum. Ook voor de fitnessinstructeurs, die altijd een praatje met haar maken en meteen klaar staan als ze een vraag heeft. Omdat de instructeurs weten dat Johan de vader van Lea is, zoeken ze ook toenadering tot hem. Dat gebeurd vaak met dezelfde spontaniteit als ze bij Lea doen.
Johan begint zich daar steeds meer aan te storen. Hij heeft niet zo'n behoefte aan die aandacht. Met Lea heeft hij daar al een paar keer over gesproken. Zij vindt dat haar vader zich niet zo moet aanstellen en dat de instructeurs het goed bedoelen en waarschijnlijk ook zo getraind zijn dat ze klanten moeten benaderen. Johan op zijn beurt vraagt zich af waarom de instructeurs niet aanvoelen dat hij anders benaderd wil worden dan zijn dochter.