20.1 Veredelen 6V 2324

• Biologie
• Middelbare school
• vwo
• Leerjaar 6

Paragraaf 1 Dierenwelzijn

20.1 Veredelen

Doel 20.1

Je leert een aantal aspecten van het veredelingsproces

Paragraaf 20.1

Toepassing van stof van H19 (DNA) en H20 (Planten)

Lees zelf de paragraaf door en bestudeer de bijbehorende BINAS tabellen.

Vooral aandacht voor paragraaf Planten uit het lab en Oude en nieuwe rozensoorten

Ongeslachtelijke voortplanting

Bij ongeslachtelijke voortplanting verandert het genotype niet.

Voordeel: gunstig genotype, bijv. goede aardappelsoort kan kwaliteit hetzelfde blijven.

Nadeel: bij het uitbreken van een ziekte zijn alle individuen gevoelig voor die ziekte.

Klassieke veredeling

Klassieke veredeling: planten met gunstige eigenschappen worden met elkaar gekruist en de eigenschappen van de nakomelingen worden bekeken – hopelijk beter dan de ouderplanten.

Veredeling bij wilde kool

Veredeling bij appels

Veredeling

Genetische modificatie

Moderne veredeling (1)

Met behulp van colchicine – verdubbeling DNA.

Vorming van trekdraden wordt verhinderd tijdens de mitose (non-disjunctie). Een cel met de dubbele hoeveelheid DNA ontstaat (tetraploïde cel). Die cel opkweken tot een plant.

Effect wisselt per soort

Moderne veredeling

Genetische modificatie

Cisgene planten – extra allelen van dezelfde soort

Transgene planten – allelen van een andere soort

Met behulp van agrobacteriën

Recombinant-DNA-technieken 

recombinant DNA techniek

Recombinant DNA techniek

Cisgenese (zelfde soort)

Transgenese

GGO/GMO (Genetisch

gemodificeerd

organisme)

Agrobacteriën voor genetische modificatie

Agrobacterie

Bij normale infectie door agro bacterie wordt een plasmide door de bacterie in de plant gebracht, waarna een stukje van de plasmide (waarop de genen zitten die in de plant een ‘gezwel’ veroorzaken – het T-gebied) in het DNA van de gastheer wordt ingebouwd.

Aangepaste plasmide

Met behulp van restrictie-enzymen wordt er een stuk uit het plasmide geknipt en een nieuw stuk er in geplaatst. Gewenst gen (groen) plus markergen (rood) om te bepalen of de infectie gelukt is.

Restrictie-enzymen

Knippen DNA op bepaalde plaatsen met een bijzondere nucleïne volgorde. ‘Sticky ends’ aan beide stukken DNA zorgen ervoor dat het in te bouwen gen in het plasmide DNA wordt gebouwd.

Restrictie-enzymen

Gebruik je hetzelfde restrictie-

enzym bij de plasmide als bij het 

in te bouwen DNA dan passen de 

'sticky ends' aan elkaar.

Infectie met nieuwe plasmide

Ongedifferentieerde plantencellen worden besmet met de bacterie met de gemuteerde plasmide.

Het T-stuk van de plasmide wordt ingebouwd in het planten DNA en daarmee het gen wat je wilt inbouwen plus het markergen.

Infectie met nieuwe plasmide

Alleen gemuteerde plantencellen zijn bestand tegen antibiotica (markergen).

Vanuit weefselkweek ontstaan nieuwe, gemuteerde planten.

Doel 20.1

Je hebt een aantal aspecten van het veredelingsproces geleerd 

Huiswerk

20.1: alle vragen