Volksvermaak hoort bij de stad. De kerk is hierover niet enthousiast en beschouwt straatartiesten als minstrelen (zongen liederen of componeerden zelf) van Satan.
Het liturgisch drama begint steeds meer op straattheater te lijken en wordt uit de kerk geweerd.
Buiten de kerk ontstaat er een samensmelting tussen straattheater, processies en liturgisch drama: het mysteriespel. Theatrale voorstellingen gebaseerd op bijbelverhalen van soms wel drie weken.