Seneca Lucilio suo s.d.
Ex me quaeris, mi Lucili, quid tibi maxime vitandum sit; turba.
Nihil tam damnosum est bonis moribus quam in aliquo spectaculo desidere.
Nuper casu in meridianum spectaculum incidi exspectans aliquid laxamenti.
Contra est! Mane homines leonibus et ursis
obiciuntur, meridie quasi spectatoribus suis.
Seneca groet (zijn) Lucilius.
Je vraagt (van) mij, mijn Lucilius, wat door jou ’t meest vermeden moet worden; de menigte.
Niets is zo schadelijk voor goede gewoontes dan bij (in) een of ander schouwspel (neer)zitten.
Onlangs kwam ik toevallig bij (in) een middagschouwspel terecht, terwijl ik iets van ontspanning verwachtte.
Het tegendeel is / was [het geval]. ’s Ochtends worden mensen voor de leeuwen en beren gegooid, ‘s middag als het ware voor hun eigen toeschouwers.