De watersnoodramp van 1953 zorgde dat Nederland een maakbare samenleving werd. Maakbare techniek om het leven beter te maken. Ook de samenleving zou maakbaar zijn.
Een groeiend leger van pedagogen, sociologen, psychologen en welzijnsmedewerkers probeerde de Nederlanders tot nog betere en deugdzamere burgers op te voeden.