In den tijden van den jare,
Dat die dage werden lank,
Ende dat weder weder klare,
Zo ernouwen openbare
Merelare heren zank,
Die ons brengen lieve mare.
(Henric van Veldeke, 25 minneliederen, ed. J. Notermans, 19773, p. 25)
Men mach den nuwen tijt
Wel bekinnen overal:
Die voghele hebben delijt;
Die bloemen ontspringhen in berch in dal;
Waer so si staen,
Si sijn ontgaen
Den wreden wintre diese qual.
(Hadewijch, Strofische gedichten, ed.-De Paepe, 1983, nr. XVI, vs. 1-7, p. 156).