"Bekono heeft de stem van Salomé, haar intelligentie, haar onverzettelijkheid, haar pijn, haar verlangen, haar woede en ook haar schuldgevoel over wat ze heeft aangericht, overtuigend en prachtig getroffen. Literair gezien steekt de roman vernuftig in elkaar. Steeds grijpt Bekono terug op zinnetjes waar het meisje zich aan vasthoudt: 'het draait niet allemaal om hoe jij je voelt', 'zeur niet', 'werk hard'.
Literatuur is haar ontsnappingsroute, ze fantaseert over de 'andere Salomé', die 'thee drinkt met koningin Elizabeth, een punkbandje begint in Parijs'. Je kunt worden wie je wilt, leren we onze kinderen. Bekono toont ons wie Salomé is. Nu is het aan ons om haar ook echt te zien." (De Standaard, 2 januari 2021)