4 Nee, hij is niet bang, omdat hij zich erop verheugt zijn geliefde te zien. ‘Doch frisch und fröhlich war mein Mut ... welche Glut!
5 Op het moment dat hij zijn geliefde ziet. De natuur wordt dan niet meer als bedreigend beschreven. Fragment: ‘Ein rosenfarbnes Frühlingswetter umgab das liebliche Gesicht’ (regel 21-22). Of: Op het moment dat de geliefden afscheid nemen. Het valt hun moeilijk afscheid te nemen. Fragment:
‘Doch ach schon mit der Morgensonne
Verengt der Abschied mir das Herz’ (regel 25-26)
6 De tegenstrijdige gevoelens zijn gelukzaligheid en smart. Fragmenten:
Gelukzaligheid: ‘In deinen Küssen welche Wonne!’ (regel 27) / ‘Und doch, welch Glück, geliebt zu werden! / Und lieben, Götter, welch ein Glück!’ (regel 32)
Smart: ‘Verengt der Abschied mir das Herz’ (regel 26) / ‘In deinem Auge welcher Schmerz!’ (regel 28)