Verplicht wederkerend voornaamwoord
Als je het wederkerend voornaamwoord niet door iets of iemand kan vervangen dan is het een
verplicht wederkerend voornaamwoord. Het hoort dan bij het gezegde als je de zin moet ontleden.
Voorbeeld: Ik schaam me diep voor het onjuiste antwoord.
"me" kun je niet vervangen, dus is "me" hier een verplicht wed vnw.