Uniek Sporten Auditieve beperking

• Mentorles
• MBO
• Studiejaar 2

Uniek Sporten Auditieve beperking

Wat verstaan we onder auditieve beperking?

Een auditieve beperking verwijst naar een gehoorbeperking of gehoorverlies, wat kan variëren van mild gehoorverlies tot volledige doofheid. Dit kan aangeboren zijn of op latere leeftijd ontstaan door bijvoorbeeld ouderdom, ziekte, letsel of langdurige blootstelling aan harde geluiden.

Soorten/Vormen auditieve beperkingen:

• Licht gehoorverlies: Moeite met het horen van zachte geluiden of gesprekken in een rumoerige omgeving.
• Matig gehoorverlies: Gesprekken zonder hoorhulpmiddel zijn moeilijk te volgen.
• Ernstig gehoorverlies: Zelfs luide geluiden zijn nauwelijks waarneembaar zonder gehoorapparaat of cochleair implantaat.
• Doofheid: Geen of zeer minimale waarneming van geluiden.

Mensen met een auditieve beperking kunnen gebruikmaken van hulpmiddelen zoals gehoorapparaten, cochleaire implantaten, gebarentaal of spraakafzien (liplezen) om communicatie te vergemakkelijken.

Bij dia 7 gaan we verder in op de vormen en soorten van auditieve beperking

Oorzaken auditieve beperking

Een auditieve beperking kan zowel aangeboren als verworven zijn. Hieronder een overzicht van de mogelijke oorzaken:

Aangeboren oorzaken (vanaf de geboorte aanwezig)

• Genetische factoren – Erfelijke gehoorproblemen door genetische afwijkingen.
• Infecties tijdens de zwangerschap – Zoals rodehond, cytomegalovirus (CMV), toxoplasmose of syfilis.
• Medicijngebruik tijdens de zwangerschap – Sommige medicijnen (zoals bepaalde antibiotica of chemotherapie) kunnen het gehoor van de baby beschadigen.
• Vroeggeboorte – Baby’s die te vroeg geboren worden, lopen een verhoogd risico op gehoorverlies, vooral als ze zuurstoftekort hebben gehad of beademing nodig hadden.
• Gebrek aan zuurstof bij de geboorte – Kan leiden tot gehoorschade door onvoldoende zuurstoftoevoer naar de hersenen of het binnenoor.
• Aangeboren afwijkingen – Bijvoorbeeld misvormingen van het binnenoor of de gehoorgang.

Verworven oorzaken (na de geboorte ontstaan)

• Ouderdomsslechthorendheid (presbyacusis) – Geleidelijke achteruitgang van het gehoor door veroudering.
• Langdurige blootstelling aan lawaai – Bijvoorbeeld werken in een lawaaierige omgeving of luisteren naar harde muziek.
• Infecties – Zoals oorontstekingen, bof, mazelen of meningitis, die het binnenoor kunnen beschadigen.
• Hoofdletsel of hersentrauma – Kan schade veroorzaken aan het gehoororgaan of de gehoorzenuw.
• Medicatie – Ototoxische medicijnen, zoals bepaalde antibiotica, chemotherapie en pijnstillers, kunnen gehoorverlies veroorzaken.
• Oorverstopping door oorsmeer of vreemde voorwerpen – Kan tijdelijk gehoorverlies geven.
• Gehoortumoren – Zoals een brughoektumor (acousticus neurinoom), die de gehoorzenuw aantast.

Vormen van auditieve beperking

Gehoorverlies op basis van geluidsterkte (decibelniveau)

Gehoorverlies wordt ingedeeld op basis van hoeveel zachter geluiden moeten zijn om nog waargenomen te worden:

• Licht gehoorverlies (20-40 dB verlies): Moeite met het horen van zachte geluiden zoals fluisteren of vogels.
• Matig gehoorverlies (40-60 dB verlies): Gesprekken zonder hulpmiddelen zijn moeilijk te volgen, vooral bij achtergrondlawaai.
• Ernstig gehoorverlies (60-90 dB verlies): Luide geluiden, zoals een telefoon of deurbel, worden nauwelijks gehoord.
• Diep gehoorverlies / doofheid (90+ dB verlies): Zelfs zeer harde geluiden zijn niet waarneembaar zonder hulpmiddelen.

Gehoorverlies op basis van toonhoogte (frequentie in Hertz)

Gehoorverlies kan specifieke frequenties beïnvloeden, waardoor bepaalde klanken moeilijker te horen zijn:

• Hoogfrequent gehoorverlies (boven 2000 Hz): Moeite met het horen van hoge tonen zoals vogels, f, s, t en sh-klanken. Dit komt vaak door ouderdom of lawaaischade.
• Laagfrequent gehoorverlies (onder 500 Hz): Moeite met lage tonen zoals bromtonen, zware stemmen of achtergrondgeluiden. Dit kan veroorzaakt worden door vochtophoping in het middenoor.
• Middenfrequent gehoorverlies (500-2000 Hz): Moeilijkheden bij het verstaan van spraak, omdat veel klinkers en medeklinkers in dit bereik vallen.
• Totaal gehoorverlies (alle frequenties): Volledig gehoorverlies, waarbij geen geluiden meer worden waargenomen.

Gevolgen van auditieve beperking

Gevolgen voor taalontwikkeling

• Vertraagde spraak- en taalontwikkeling: Vooral bij kinderen met een aangeboren gehoorbeperking kan het leren van gesproken taal vertraagd zijn, omdat ze minder auditieve input krijgen.
• Beperkte woordenschat: Kinderen met gehoorverlies kunnen minder woorden leren en moeite hebben met complexe zinnen.
• Uitspraakproblemen: Omdat ze bepaalde klanken niet goed kunnen horen, kan de uitspraak van woorden onduidelijk zijn.
• Moeite met grammatica en zinsopbouw: Vooral lange en complexe zinnen kunnen lastig zijn om te begrijpen en te gebruiken.
• Begripsproblemen: Moeilijkheden met het onderscheiden van klanken en nuances in gesprekken.
• Vroege interventie, zoals logopedie of gebarentaal, helpt om deze gevolgen te beperken.

Gevolgen voor sociaal-emotionele ontwikkeling

• Moeilijkheden met sociale interacties: Gesprekken volgen kan lastig zijn, vooral in groepen of bij achtergrondlawaai. Dit kan leiden tot minder sociale contacten.
• Gevoel van isolatie: Mensen met gehoorverlies kunnen zich buitengesloten voelen als ze gesprekken niet goed kunnen volgen. Dit kan vooral bij kinderen tot eenzaamheid leiden.
• Onzekerheid of laag zelfbeeld: Ze kunnen bang zijn om fouten te maken in gesprekken of verkeerd begrepen te worden.
• Frustratie en stress: Moeite met communiceren kan frustratie veroorzaken, vooral als anderen weinig begrip tonen.
• Risico op mentale problemen: Mensen met een auditieve beperking hebben een hoger risico op angst en depressie door sociale uitsluiting of communicatieproblemen.
• Sociale ondersteuning, zoals gebarentaal, ondertiteling en hulpmiddelen zoals gehoorapparaten, kan helpen bij het bevorderen van sociale integratie.

Hoewel gehoorverlies zelf geen directe invloed heeft op motorische vaardigheden, zijn er enkele indirecte effecten:

• Evenwichtsproblemen: Het binnenoor is verantwoordelijk voor zowel gehoor als evenwicht. Bij gehoorverlies, vooral als het binnenoor is aangetast, kunnen evenwichtsproblemen optreden.
• Vertraging in bewegingsontwikkeling: Kinderen met gehoorverlies kunnen later beginnen met lopen of moeite hebben met coördinatie.
• Problemen met ruimtelijke oriëntatie: Moeite met het lokaliseren van geluiden kan leiden tot minder bewustzijn van de omgeving, wat de motoriek en veiligheid beïnvloedt (bijv. in het verkeer).
• Fysiotherapie of oefeningen gericht op evenwicht kunnen helpen om deze problemen te minimaliseren.

Tips in de praktijk

Welke sporten?