4. Door ons gebruik van het portret te vergelijken met het functioneren van de oude portretkunst vanaf de 17e eeuw.
4. De kern van de overeenkomst is dat de portretten echt en nep zijn. Ze drukken de identiteit uit, maar het is ook een voorpost van het zelf naar de gemeenschap, hetgeen impliceert dat er ook sprake is van spel of een pose.
5. De paradox van het moderne gezicht houdt in dat een afbeelding je 'ware' gezicht / innerlijk / Iidentiteit laat zien, maar dat het ook 'nep' is, omdat het maar een afbeelding is / de afbeelding niet samenvalt met je identiteit. (Verderop staat dan dat het gaat om het effect dat het gezicht weet los te maken.)
6. De titel Nep is echter gaat over het verlangen om jezelf zichtbaar te maken, juist door te kiezen voor selfies / afbeeldingen waarin je lijkt op iedereen (en dus niet echt / je eigen individu bent / afbeeldingen die niet realistisch zijn
Net zoals bij gezichtsherkenningstechnieken is het ware gezicht hier minder individueel dan het massale gebruik van de techniek doet vooronderstellen.