Film Rouwkost "Als het stil blijft "

 Als het stil blijft 

Manu Keirse over het verlies van een kind

                                    

               Film Rouwkost 

               "Als het stil blijft "

                              

                                  Film Rouwkost 

                  Het verhaal van Pauline Wingelaar 

               

                "Rouw verdwijnt niet, maar met begrip 

                    en steun wordt het wel draaglijker."

                                            

                                       Manu Keirse

                             Symposium Doodnormaal 

     

               

Manu Keirse nam ons mee in het landschap van rouw, een terrein dat even complex als universeel is. Hij benadrukte dat er nog een wereld te winnen is als het gaat om de kennis die zorgprofessionals hebben over rouw. Hoe belangrijk een goed rouwproces is, onderstreept Manu met een verhaal over drie bomen, die alle drie een tak verloren. Jaren later blijkt de eerste boom nog steeds over die tak te rouwen. Hij was niet verder meer gegroeid. De tweede boom had besloten het verlies van de tak zo snel mogelijk te vergeten en verder te gaan. Maar hij was omgewaaid tijdens een storm. De derde boom nam de tijd om te rouwen om het verlies, maar werd uiteindelijk sterker en groter dan ooit. Daar zijn zonnestralen voor nodig. Zo heeft een rouwend mens warmte en genegenheid nodig.

Manu pleit voor ,,het herwaarderen van het sterven als een belangrijke levenservaring’’. Deze periode is er om vier dingen te zeggen tegen elkaar: ‘sorry, ik vergeef je, ik dank je, ik hou van je’’.

     ‘De dood wordt vaak niet besproken.

                              Of te laat.’

                    Sander de Hosson

           Symposium  "Doodnormaal "

Een van de vragen van het symposium was: hoe breng je de dood ter sprake?

Sander de Hosson gaf een indrukwekkende spreekbeurt over het belang van zelfzorg voor professionals die met rouw en verlies te maken hebben. Als longarts heeft hij vaak met palliatieve zorg te maken en hij deelde hoe zwaar dit emotioneel kan wegen.

Sander benadrukte ook dat de dood bespreekbaar maken niet betekent dat je altijd oplossingen of antwoorden moet hebben. Soms is simpelweg aanwezig zijn en luisteren het meest waardevolle wat je kunt doen. Het bespreken van wensen rond reanimatie of uitvaart is ontzettend belangrijk. Bijna iedereen wil graag thuis sterven, toch overlijdt een derde van de mensen in het ziekenhuis, deelt Sander. Vaak omdat wensen en afspraken niet goed zijn vastgelegd. Voorkomen dat iemand overlijdt op een andere manier dan hij voor ogen had, begint met praten.