Maar
NS werd gedwongen de opdrachten van de Duitse autoriteit op te volgen en
haar medewerking verlenen aan het transport van joden, zigeuners zoals de Sinti-
en Roma-volken, Jehova getuigen en overige politieke strafgevangenen tussen
steden zoals Amsterdam en het kamp Westerbork. NS'ers voelden wel tegenzin,
zoals Guus Veenendaal dat in zijn vorig jaar verschenen boek over de
geschiedenis van de spoorwegen beschrijft. 'Misschien morrend en kankerend, maar
uiteindelijk gehoorzamend aan bevelen van bovenaf, hoe onwelkom ook,' hebben zij
hun werk gedaan, zo schrijft hij. Maar ook werden briefjes met adressen en
boodschappen die door de gedeporteerden uit de treinen werden gegooid,
zorgvuldig verzameld en zoveel mogelijk aan de geadresseerden doorgestuurd.