Homeros verteltechniek

• Literatuur
• Middelbare school

Vertelperspectief

3. Alwetende verteller: de alwetende verteller weet van alles over alle personages en gebeurtenissen. Soms heeft een alwetende verteller 'commentaar' op een verhaal.

Wisselend perspectief: personages wisselen elkaar af als hoofdpersoon (vaak per hoofdstuk)

Vertellerscommentaar

Homerus heeft beschreven wat goed is en wat slecht, hij geeft in zijn werk veel vertellerscommentaar. Hoe zou je dat voor je zien?

Νήπιοι, οἵ...

Tacitus als verteller

• Geschiedschrijving draait vooral om een goed verhaal
• Daarom spanning tussen verteltijd en vertelde tijd
• Soms vooruitblik (prospectie) of terugblik (retrospectie)
• Dramatisering van de gebeurtenissen 
• Pathetisering: lezer wordt emotioneel betrokken
• Perspectief is dus belangrijk
• Bovendien: Tacitus levert commentaar door de personages 

Ethos, pathos, logos

LOGOS

Als spreker moet je de structuur van het betoog logisch vormgeven om overtuigend over te komen. Dat wordt ook wel logos genoemd. Daarbij kun je gebruikmaken van bewijsmateriaal, getuigenissen, statistieken en gegevens en van universele waarheden. 

Pathos 

Dit gaat over het hart, over emotie, over gevoel.

Een leuke anekdote kan helpen om pathos in je verhaal te brengen. Je vertelt vanuit je hart, want dat klopt sowieso. Een voorbeeld?

"Vroeger draaide ik altijd Gerard Joling als ik me veilig wilde voelen."

ETHOS

Ethos is de geloofwaardigheid, autoriteit van de spreker zelf.

ETHOS

PATHOS

Dit gaat over het hart, over emotie, over gevoel.

Een leuke anekdote kan helpen om pathos in je verhaal te brengen. Je vertelt vanuit je hart, want dat klopt sowieso. Een voorbeeld?

"Vroeger draaide ik altijd Gerard Joling als ik me veilig wilde voelen."

Ethos is de geloofwaardigheid, autoriteit van de spreker zelf.

Homerische vergelijking

• Vergelijking met allerlei bijzonderheden --> Homerus, de dichter van de Ilias en de Odyssee
  
  
• Een breedsprakige vergelijking, waarbij de schrijver zo opgaat in het vergelijken, dat hij dingen noemt die geen verwantschap meer hebben met het beeld.

Homerisch

Lange, uitgerekte zinnen die het beeld beschrijven. Dit zie je veel terug in het werk van Homerus de dichter.