30 oktober Les 2 Floris ende Blancefloer (e) v4e

• Nederlands
• Middelbare school
• vwo
• Leerjaar 4

30 oktober Les 2 Floris ende Blancefloer (e) v4e

Huiswerk voor vandaag

 Huiswerk voor vandaag gedaan?

 Je verkenningsboekje nog een keer goed doornemen. Deze heb je ook digitaal gehad. Lees nog een keer goed door blz. 8 t/m 11, zodat je daarna voorbereid bent om een thema te kiezen.

Programma van vandaag 30 oktober

Stap 1 A,B, C en D

stap 1 b verkenning van de tekstfragmenten/ stap 1 c verhaalnotities plot en personages/ stap 1 D Onderzoeksvraag over gedrag van de personages bedenken.    HOUD OOK BLZ>3 van de VERKENNINGSOPDRACHTEN ERBIJ daar staan alle stappen.

Bespreken van de verhalen

Ni'ma en Noem

Golshah en Varqa

Pyramus en Thisbe

Hajar en Daan (filmfragment)

Kardinale deugden

Uitleg en bespreken van de thema's 

Varqa en Golsha

Het oude Perzische liefdesverhaal uit de 11e eeuw van dichter Ayyuqi over twee geliefden die de zoon en dochter zijn van twee broers. Ze zijn neef en nicht. Zij worden door dezelfde vrouw groot gebracht. (blz. 2 tekstbijlage- deze lezen)  

Varqa en Golshah

Daarmee besluit Varqa het paleis te verlaten. Hij komt echter niet ver de woestijn in. Hij is totaal uitgeput door dit leven en bezwijkt in de woestijn. Zodra hij gevonden is wordt de rouwende Golšhāh bij hem gebracht. Ook zij overleeft het verlies van haar geliefde niet. De Koning van Syrië richt een grafmonument voor hen op en voelt zich de rest van zijn dagen zeer schuldig. Het graf wordt echter een waar bedevaartsoord. Het is uiteindelijk de profeet Mohammed die toevallig langskomt, die besluit dat de resterende 60 jaar die de Koning van Syrië nog te leven heeft beter in drie delen van 20 jaar kunnen worden herverdeeld: Varqa, Golšhāh en de Koning leven dan alle drie nog 20 jaar in volmaakt geluk.

Ni'ma en Noe'm

Vertelling uit duizend en een nacht.

Ni'ma is de zoon van Rabie uit Koefa. Rabie koopt op de slavenmarkt een vrouw met een heel mooi baby'tje. Een slavenmeisje. Zij heet Noe'm. Nergens is er een meisje zo mooi als zij. Wanneer Níma hoort dat zij eigenlijk zijn slavin is wil hij met haar trouwen. 

In heel Koefa was er geen meisje, mooier, bekoorlijker en pienterder dan Noe'm.

Neima / Ni'mah

Komt voor in de Koran en betekent 'zegening(en)

Bloemennaam

Floris en Blancefloer worden beiden op Palmzondag (Oudfrans: Pasques Florie) geboren en krijgen naar aanleiding van die dag een bloemennaam. Voor het meisje wordt het Blancheflor, of witte bloem (lelie), voor de jongen Floire (bloem / meest geliefde bloem, roos). Zo vertegenwoordigen ze de centrale aspecten van het begrip hoofse liefde: de roos als symbool van de hartstocht en de lelie als symbool van de zuiverheid. (bron: wikipedia)

De vier kardinale deugden zijn

Prudentia (Voorzichtigheid - verstandigheid - wijsheid)

Iustitia (Rechtvaardigheid - rechtschapenheid)

Fortitudo (Moed - sterkte)

Temperantia (Gematigdheid - matigheid - zelfbeheersing)

Deze deugden werden hoog gewaardeerd door filosofen uit de oudheid. In het christendom zijn deze klassieke deugden opgenomen in de zeven deugden.

De naam is afkomstig van het Latijnse woord cardo: scharnier(pin), hengsel waarop een deur rust. Het zijn de kern- of spil-deugden: de deugden "waar het om draait". Ze zijn extra belangrijk omdat ze in elke andere deugd verondersteld worden. Bijvoorbeeld: wie op onvoorzichtige of onrechtvaardige wijze vriendelijk zou zijn, of wie geen maat weet te houden in zijn vriendelijkheid, of niet de moed heeft om ook vriendelijk te zijn als dat gevaar oplevert, die heeft niet echt de deugd van de vriendelijkheid.

De term "kardinale deugden" wordt voor het eerst door Ambrosius van Milaan (339-397) gebruikt. Het lijstje van vier vinden we al bij Plato (in zijn Politeia), maar ze werden vooral uitgewerkt door Aristoteles (in zijn Ethica Nicomachea). Overigens plaatst Aristoteles deze vier niet apart als groep, maar behandelt hij ze te midden van de andere deugden. Bij de Romeinen vinden we deze deugden o.a. beschreven bij Cicero (in zijn De Officiis). In het christendom werden de vier kardinale deugden samen met de drie goddelijke deugden samengevoegd tot de zeven deugden. Op basis van Aristoteles werden de deugden vooral door Thomas van Aquino opgenomen in de katholieke filosofie en moraalleer.

De vier kardinale deugden zijn

Prudentia (Voorzichtigheid - verstandigheid - wijsheid)

Iustitia (Rechtvaardigheid - rechtschapenheid)

Fortitudo (Moed - sterkte)

Temperantia (Gematigdheid - matigheid - zelfbeheersing)

Deze deugden werden hoog gewaardeerd door filosofen uit de oudheid. In het christendom zijn deze klassieke deugden opgenomen in de zeven deugden.

De naam is afkomstig van het Latijnse woord cardo: scharnier(pin), hengsel waarop een deur rust. Het zijn de kern- of spil-deugden: de deugden "waar het om draait". Ze zijn extra belangrijk omdat ze in elke andere deugd verondersteld worden. Bijvoorbeeld: wie op onvoorzichtige of onrechtvaardige wijze vriendelijk zou zijn, of wie geen maat weet te houden in zijn vriendelijkheid, of niet de moed heeft om ook vriendelijk te zijn als dat gevaar oplevert, die heeft niet echt de deugd van de vriendelijkheid.

De term "kardinale deugden" wordt voor het eerst door Ambrosius van Milaan (339-397) gebruikt. Het lijstje van vier vinden we al bij Plato (in zijn Politeia), maar ze werden vooral uitgewerkt door Aristoteles (in zijn Ethica Nicomachea). Overigens plaatst Aristoteles deze vier niet apart als groep, maar behandelt hij ze te midden van de andere deugden. Bij de Romeinen vinden we deze deugden o.a. beschreven bij Cicero (in zijn De Officiis). In het christendom werden de vier kardinale deugden samen met de drie goddelijke deugden samengevoegd tot de zeven deugden. Op basis van Aristoteles werden de deugden vooral door Thomas van Aquino opgenomen in de katholieke filosofie en moraalleer.