Klinisch redeneren

• Verpleging en verzorging
• Beroepsopleiding

Klinisch redeneren

Lesdoelen

• Je kunt tenminste twee vormen van klinisch redeneren en daarbij behorende onderdelen in eigen woorden uitleggen.
• Je kunt de zes stappen van klinisch redeneren van Bakker uitvoeren bij een acuut bedreigde zorgvrager.

Examen

• Deel 1: kennisexamen
• Deel 2: praktijkexamen en examengesprek klinisch redeneren 

Legt uit hoe je met betrekking tot de situatie gegevens hebt verzameld, geanalyseerd en geïnterpreteerd hebt met kennis van pathofysiologie en kennis van redeneerhulpen en methodieken en methodieken m.b.t. de casus. 

Verzamelt gegevens volgens observatietools/ redeneerhulpen zoals:

- ABCDE-methodiek

- EWS score

- SCEGS

- DOS

Trekt de juiste conclusies uit de verzamelde gegevens en koppelt daaraan de benodigde verpleegkundige interventies

Benoemt de verpleegkundige interventies en welke afwegingen hierbij zijn gemaakt

Verantwoord de prioriteiten m.b.t. de verpleegkundige interventies

Verantwoord welke afwegingen zij heeft gemaakt om collega’s in te schakelen, op welk moment en wat ze verwacht van collega’s

Verantwoord hoe zij efficiënt met collega’s communiceert en/of de arts informeert m.b.v. SBARR methodiek

Klinisch redeneren

Waarom is klinisch redeneren zo belangrijk?

Klinisch redeneren 

• Doe je continue als verpleegkundige 
• Theorie koppelen aan praktijk
• Volgens een methode gegevens analyseren en acties uitzetten op een systematische manier. 
  

Het doel van klinisch redeneren is om onderbouwd tot een beslissing te komen welke zorg voor een zorgvrager nodig is.

Klinisch redeneren in 4 stappen

1. Situatie observeren (kijken wat er speelt)
2. Beredeneren (problemen, symptomen en prioriteiten achterhalen)
3. Bespreken (multidisciplinair team deelt expertise en denkt mee)
4. Beslissen (besluit nemen en eigen handelen evalueren) 

Stappen & redeneerhulpmiddelen

Stap 1: oriënteren op situatie (bijv. SBAR/MEWS/ABCDE)

Stap 1a: informatie verzamelen, stap 1b: risicoanalyse,  stap 1c: collega informeren indien nodig

Stap 2: mogelijke problemen in kaart brengen (Omaha/gordon)

Stap 2a: gegevens ordenen, stap 2b: hypothesen formuleren, stap 2c verbanden leggen.

Stap 3: Aanvullende observaties en onderzoeken (bijv. observatielijst of meting)

Stap 4: verpleegkundig beleid (PES/smart)

Stap 5: verloop monitoren (SOAP)

Stap 6: reflectie (STARRT)

Stap 1. 

Orientatie op de situatie

• Wat houd stap 1 in?
• Welke redeneermiddelen kun je gebruiken in stap 1?
• Wat is de SBAR, MEWS en ABCD methodiek?

Stap 2. 

Mogelijke problemen in kaart brengen

• Wat houd stap 2 in?
• Welke classificatiesystemen kunnen er worden gebruikt in stap 2?
• Wat is een hypothese?
• Geef 4 voorbeelden van een hypothese

Stap 3.

Aanvullende onderzoeken en observaties

• Wat houd stap 3 in?
• Welke aanvullende onderzoeken kun je uitvoeren?
• Welke observatielijsten gebruik jij in de praktijk? Geef 4 voorbeelden

Stap 4.

Verpleegkundig beleid bepalen

• Wat houd stap 4 in?
• Beschrijf 'verpleegkundig beleid'.
• Welke redeneerhulpmiddelen kun je gebruiken bij stap 4?

Stap 5.

Het verloop monitoren

• Wat houd stap 5 in?
•  Welke redeneerhulpmiddelen kun je gebruikten bij stap 5?
• Gebruik je stap 5 al wel eens in de praktijk?

Stap 6.

Reflectie

• Wat houd stap 6 in?
• Waarom is dit een hele belangrijke stap?
• Welke reflectie hulpmiddelen kunt gebruiken? 

Aan de slag met casussen

Eigen casus

OF 

Casus uit het boek