De Gruffalo + Het KIND van de GRUFFALO + video's

• Taal
• Basisschool
• Groep 1,2

"De Gruffalo?" vroeg Vos. "Die ken ik niet."

"Oh nee?" antwoordde Muis, "wacht maar tot je hem ziet."

In het donkere bos was een muisje op pad.

Vos zag hem en dacht: Lekker hapje, is dat!

"Jij hebt zeker wel honger, kleine muis?

Wil jij soms wat eten bij mij thuis?"

"Beste Vos, normaal zou ik zeggen: heel graag,

maar ik eet bij de Gruffalo vandaag."

en vlijmscherpe klauwen,

en knarsende kaken die alles kauwen.

We hebben een afspraak hier in het bos.

Oh ja, hij houdt erg van geroosterde vos."

"Ha!" lachte de muis. "Hij geloofde het zó! Natuurlijk bestaat er geen Gruffalo."

"Geroosterde vos? Eh - ik moet ervandoor.

Tot ziens, kleine muis, het beste hoor!"

"Slagtanden heeft-ie,

"De Gruffalo? Die ken ik niet."

"Oh nee? Nou, wacht dan maar tot je hem ziet."

De muis liep verder over het pad.

Uil zag hem en dacht: Lekker hapje is dat!

"Jij hebt zeker wel honger, kleine muis?

Waarom kom je niet op de thee bij mij thuis?"

"Beste Uil, normaal zou ik zeggen heel graag,

maar ik eet bij de Gruffalo vandaag."

"De Gruffalo? Die ken ik niet."

"Oh nee? Nou, wacht dan maar tot je hem ziet."

De muis liep verder over het pad.

Slang zag hem en dacht: Lekker hapje is dat!

"Ha, kleine muis! Jij bent een leuk beestje.

Kom mee naar mijn huis. "Ik geef juist een feestje."

"Beste Slang, normaal zou ik zeggen heel graag,

maar ik eet bij de Gruffalo vandaag."

"Ha!" lachte de muis. "Hij geloofde het zó! Natuurlijk bestaat er geen Gruffalo."

"Hij heeft oranje ogen,

een tong zwart als drop

en paarse stekels van z'n staart tot aan z'n kop.

We hebben een afspraak hier vlakbij.

Oh ja, hij houdt erg van slangenpastei."

"Van slangenpastei? Ik moet nodig naar huis.

Ik zie je nog weleens. Dag kleine muis!"

"Moedertje! Oooo!

't Is een Gruffalo!"

 "... O!"

Wie is dan dit beest met die vlijmscherpe klauwen, 

die knarsende kaken die alles kauwen?

Hij heeft eeltige knieën, zijn voeten zijn plat,

op de punt van zijn neus zit een gifgroene wrat.

Oranje ogen, een tong zwart als drop,

en paarse stekels van z'n staart tot aan z'n kop.

Ze liepen en liepen, tot de Gruffalo zei:

"Ik hoor gesis in de bosjes vlakbij."

"Mmmm, muis!" zei de Gruffalo. "Da's nog eens fijn!

Jij smaakt vast erg lekker - al ben je wat klein."

"Oké," zei de Gruffalo, "lopen dan maar.

Mij lijkt het sterk, maar misschien is het waar."

"Hoho!" riep de muis. "Nu maak je een fout.

Ik ben het gevaarlijkste dier van dit woud!"

En als je soms denkt dat ik hier sta te liegen.

Loop dan maar eens mee, en je zult ze zien vliegen."

"Gezien?" zei Muis. "Hij gaat ervandoor.

De Gruffalo zei: "Merkwaardig, hoor!"

Ze liepen weer door, tot de Gruffalo zei:

"Ik hoor oehoe in die bomen vlakbij."

"Dat is Slang," zei de muis. "Hé Slang, hallo!"

Slang wierp een blik op de Gruffalo.

"S-Salamanders!" zei hij. "Tot ziens, beste Muis."

En haastig glipte hij weg naar zijn huis.

"Dat is Uil," zei de muis. "Hé Uil, hallo!"

Uil wierp een blik op de Gruffalo.

"Oh, hemel!" zei hij. "Tot ziens, beste Muis."

En snel als de wind vloog hij naar zijn huis.

"Gezien?" zei Muis. "Hij gaat ervandoor.

De Gruffalo zei: "Merkwaardig, hoor!"

Ze liepen weer door, tot de Gruffalo zei:

"Ik hoor voetstappen op het pad, vlakbij."

"Dat is Vos," zei de muis. "Hé Vos, hallo!"

Vos wierp een blik op de Gruffalo.

"Oh nee, hè!" zei hij. "Tot ziens, beste Muis."

En razendsnel schoot hij weg in zijn huis.

"Nou, Gruffalo, heb ik soms overdreven?

Elk dier dat mij ziet, rent meteen voor zijn leven.

En nu heb ik honger. Ik denk dat ik maar ...

begin met wat ... Gruffalo-tartaar!"

Dat wachtte de Gruffalo liever niet af.

Hij draaide zich om en verdween op een draf.

In het donkere bos zit een muis naast het pad.

Hij eet een nootje - mmmm, lekker is dat.

"Kind," zei de Gruffalo, "luister goed,

ga nooit het bos in, wat je ook doet!"

"Hoezo? Wat is er dan mis met het bos?"

"De Grote Gevaarlijke Muis loopt er los.

Dat beest doet niks liever dan Gruffalo's eten -

ik heb hem gezien, dus ik kan het weten.

Ik ben op het nippertje aan hem ontsnapt!"

"Goh, hoe ziet hij eruit? Vertel dat eens, pap."

"Daar vraag je me wat," zei de Gruffalo-pa.

Hij krabde zijn kop en dacht eventjes na.

"Eh ... vreselijk sterk en behoorlijk behaard,

met een zwiepende lange geschubde staart.

Zijn vurige ogen staan dreigend en kwaad

en zijn snor is zo hard als ijzerdraad."

Die avond - de Gruffalo sliep al uren -

zat het Gruffalokind naar buiten te turen.

Het sneeuwde hard en de wind blies koud.

In de Gruffalogrot was het warm en benauwd.

Het kind zat zich gruwelijk te vervelen

dus ze dacht: weet je wat, ik ga buiten spelen.

Oho! Wat is dat? Een spoor op het pad!

Wat voor een beest zou hier zijn geweest?

Is die schubbige staart uit dat stammetjeshuis

soms de staart van de Grote Gevaarlijke Muis?

Nee, dát is Muis niet. Zijn ogen zijn klein,

en hij heeft ook geen snor, dus dit kan hem niet zijn.

"Jij bent de muis niet. "Neenee," zei de slang,

"die eet nu zijn Gruffalosoep, ben ik bang." 

De sneeuw joeg voorbij op de ijskoude wind.

"Ik ben heus niet bang," zei het Gruffalokind.

Oho! Wat is dat! Een spoor op het pad!

Van wie zijn die poten? Het zijn zulke grote.

Twee ogen als vuur in een bomenhuis,

is dit soms de Grote Gevaarlijke Muis?

Nee, hij kan het niet zijn. Die staart stelt niks voor,

en van snorharen nog niet het minste spoor. 

"Jij bent de muis niet." "Oehoe, o nee,

die drinkt nu waarschijnlijk zijn Gruffalothee."

De sneeuw joeg voorbij op de ijskoude wind.

"Ik ben heus niet bang," zei het Gruffalokind.

Oho! Wat is dat? Een spoor op het pad!

Van wie is dat spoor? Hé kijk nou, een snor!

Wie ligt er daarginds in z'n ondergronds  huis -

is dat soms de Grote Gevaarlijke Muis?

"Jij bent de muis niet." "Oh nee," zei de Vos,

"die eet Gruffalocake, ergens diep in het bos." 

Nee - geen schubbige staart of ijzerdraadharen,

geen vurige ogen die woest naar je staren ...

Ik geef het op, dacht het Gruffalokind,

ik denk niet dat ik die Muis nu nog vind.

Hij bestaat vast niet eens. Ik ga maar  naar huis.

Kijk nou eens! Wat is dat? Tóch nog een muis!

Een kleintje - die staat daar zijn stoepje te vegen.

Dat komt heel goed uit.

Ik heb honger gekregen. 

"Wacht!" zei de muis. "Voordat je begint -

ik heb nog een Grote Gevaarlijke Vrind.

Laat me dus alsjeblieft eventjes los,

dan zal ik hem roepen. Hij woont in het bos.

Het kind van de Gruffalo liet hem gaan.

Zou de Grote Gevaarlijke Muis dan tóch bestaan?

De muis klom vlug in een hazelaar,

hij riep hard: "Joehoe!" en zei: "Wacht nu maar." 

"" 

De maan kwam op. Hij was vol en rond.

Een gigantische schaduw viel op de grond. 

"Het kind van de Gruffalo schrok onbedaarlijk.

Die oren! Die tanden! Zo groot, zo gevaarlijk!

Wat een supersterk monster. Het beest droeg een noot,

dat leek wel een zwerfkei, zo rond en zo groot.

Het Gruffalokind rende weg in de nacht.

De muis klom omlaag. Hij grinnikte zacht

Oho! Wat is dat? Een spoor op het pad!

Zo te zien heeft dit dier heel veel haast gehad. 

Langs het spoor liep een kleine tevreden muis. 

kroop dicht tegen zijn vader aan en ging op één oor. 

Het Gruffalokind kwam bibberend thuis,

En de Gruffalo zelf?

Die snurkte maar door.