Eerst werden de moeder van Sam, de juf, oma en de leider van scouting samen uitgenodigd voor een gesprek. Ze legden hun ervaringen naast elkaar en dachten samen na over vragen zoals:
Wanneer is Sam drukker en wanneer juist minder druk?
Waar hangt dat mogelijk mee samen?
Welke behoefte ligt er mogelijk onder zijn gedrag?
Welke oplossingen zijn mogelijk?
Samen bedachten ze dat het Sam misschien voorlopig zou helpen om een rustig plekje te hebben in de klas (niet meer naast het raam, waar hij zat). En om tijdens opdrachten een koptelefoontje te dragen om zich meer te kunnen afsluiten. De scoutingleider bedacht dat het zou helpen als hij meer ruimte zou krijgen om tussendoor te bewegen. En de juf zou proberen om Sam meer aan te spreken in zijn talenten, zoals dingen maken en anderen daarbij helpen. Uiteindelijk was medicatie daardoor niet nodig. Ook thuis lukte het beter, toen hij zich op school prettiger ging voelen.