Twintig jaar geleden was Cynthia de hoofdpersoon in een aflevering van Zembla. Toen werd ze uit huis gehaald op last van de Rotterdamse kinderrechter, die haar verstandelijk beperkte ouders ongeschikt vond om kinderen op te voeden.
Ze was het vijfde kind uit deze familie dat uit huis werd geplaatst. Haar vader zei destijds: 'We gaan net zo lang door totdat we er een mogen houden.' Hoe kijken Cynthia en haar drie zussen terug op hun jeugd, de kinderwens van hun ouders en de beslissingen van de rechter?
