This lesson contains 30 slides, with interactive quizzes, text slides and 4 videos.
Lesson duration is: 60 min
Items in this lesson
Welkom
Fictie
Literaire begrippen
Nederlands
Slide 1 - Slide
Lesprogramma
Uitleg literaire begrippen
Oefeningen fictie
Slide 2 - Slide
Lesprogramma
Uitleg literaire begrippen
Oefeningen fictie
Slide 3 - Slide
Welke begrippen die horen bij fictie ken jij (nog)?
Slide 4 - Mind map
Personages: karakter en type
Karakter:
Veel verschillende karaktereigenschappen
De auteur gaat dieper in op het innerlijk van de hoofdpersoon.
Een ‘karakter’ maakt tijdens het verhaal ook vaak een ontwikkeling door.
Type:
Enkele typerende uiterlijke kenmerken neer, zonder dat hij het innerlijk beschrijft.
We leren de hoofdpersoon maar oppervlakkig kennen.
Slide 5 - Slide
Enkele karaktereigenschappen
Slide 6 - Slide
Personages
hoofdpersoon
bijpersoon
Je komt te weten wat hij/zij denkt en voelt
Je krijgt veel minder informatie. Geen gedachten en gevoelens.
round characters;
Hij/ zij maakt een karakterontwikkeling door.
flat characters;
Hij/ zij verandert niet en is voorspelbaar.
Slide 7 - Slide
Tijd herkennen
Soms staat letterlijk in een verhaal beschreven wanneer het zich afspeelt (jaartal of datum).
Als het niet letterlijk in het verhaal staat, moet je het zelf vinden. Let dan op: historische gebeurtenissen/personen, gebruiksvoorwerpen, gewoontes, de omgeving en taalgebruik. Het ontbreken van bepaalde gebruiksvoorwerpen kan ook informatie zijn.
Je kunt een tijd aangeven door middel van een tijdvak of jaartal, maar er is meer over tijd te vertellen: seizoenen, dag/nacht en kloktijden.
Slide 8 - Slide
Vooruit in de tijd
Flashforward: een langere passage binnen een verhaal dat speelt in de toekomst.
Vooruitwijzing: korte vooruitblik. Een verwijzing naar iets dat gaat gebeuren, roept spanning op: ‘Het was dus wel een wat vreemde jongen, maar dat zijn afwijking tot zo catastrofale gebeurtenissen zou leiden, had niemand kunnen voorzien.’
Slide 9 - Slide
Kunstgrepen met tijd
Tijdsprong: een (on)bepaalde hoeveelheid tijd wordt overgeslagen. De auteur doorbreekt de chronologie met flashbacks, flashforwards, vooruitverwijzingen en terugverwijzingen.
Tijdvertraging: een gebeurtenis in een verhaal wordt zodanig opgerekt dat het lezen erover langer duurt dan de gebeurtenis zelf, Tijdvertraging is een beproefd middel om spanning op te wekken.
Tijdverdichting: Minder belangrijke episoden worden soms in weinig tekst globaal samengevat; tijdverdichting.
Slide 10 - Slide
Functies van tijd
Spanning.
Geeft extra informatie over gebeurtenissen / personages.
Geeft informatie over het karakter / de motieven van personages.
Slide 11 - Slide
Spanning
Een verhaal is spannend als je telkens door wilt lezen of kijken. Spanning ontstaat als het verhaal vragen oproept. Bijvoorbeeld:
'Hoe gaat het verhaal verder?'
'Wat zal er met de hoofdpersoon gebeuren?'
'Hoe zal het verhaal eindigen?'
Dit noemen we spanningsvragen. Deze vragen zijn te vinden op open plekken in het verhaal. Wil je antwoorden op de vragen? Dan móét je wel doorlezen of -kijken!
Slide 12 - Slide
Spanningsboog
Een spanningsboog is een (denkbeeldige) lijn die loopt van het begin van het boek tot het eind.
Wanneer er een spannende situatie is, gaat de lijn omhoog en bij een ontspannen situatie gaat de lijn omlaag.
De schrijver bedenkt de spanningsboog zó dat jij als lezer graag doorleest
Slide 13 - Slide
Spanningstrucs
De schrijver heeft een aantal trucs om een verhaal spannend te maken:
gevaarlijke situaties (bijvoorbeeld een achtervolging)
gevaarlijke ruimtes (bijvoorbeeld een verlaten park 's nachts)
beschrijving van spanning bij personages ('snel kloppend hart')
de antwoorden op spanningsvragen uitstellen (de ontknoping uitstellen)
kleine stukjes van de ontknoping verraden (door vooruit te kijken, of door een zin als: 'Hij zou later nog veel spijt krijgen van deze keus')
een hoofdstuk of aflevering eindigen met een cliffhanger (een heel spannend moment)
Slide 14 - Slide
De ruimte
Setting: de plaats (geografisch), de tijd (de historische tijd) en de omstandigheden (bijvoorbeeld winter, vakantie, staking).
De ruimte van een verhaal kan dan ook verschillende functies hebben:
Sfeer oproepen: bepaalde ruimten kunnen een sfeer oproepen. Zo kan een donker bos spanning oproepen.
Karakterisering van een personage
Symbolische functie
parallel: ruimte komt overeen met de gebeurtenissen en de gevoelens van de personages
contrast: ruimte is tegengesteld aan de gebeurtenissen en de gevoelens van de personages.
Slide 15 - Slide
Vertelperspectief: ik-verteller
Ik-verteller: deik-verteller vertelt wat hij zelf heeft meegemaakt: hij is verteller en personage tegelijk.
De ik-verteller is niet alwetend in de zin dat hij inzicht heeft in wat er in de hoofden van de andere personages omgaat. Alleen de gedachten, dromen en gevoelens van het ik worden gepresenteerd.
Het lijkt wel of de lezer een direct verslag krijgt van wat de ik-figuur meemaakt of meegemaakt heeft.
Slide 16 - Slide
De personale verteller
Romans en verhalen in de derde persoon, de hij- of zij-vorm.
De verteller heeft zich teruggetrokken en presenteert alleen datgene wat de personages denken, voelen, zien, ervaren en meemaken. Het lijkt net alsof het verhaal helemaal niet verteld wordt, alsof de handeling zich vanzelf ontrolt.
Slide 17 - Slide
De alwetende verteller
Wanneer een ‘ik’ of ‘wij’ een verhaal vertelt waarin hij zelf geen rol speelt.
In de auctoriale vertelsituatie doet de verteller zich voor als de auteur. De combinatie van eerste en derde persoon is kenmerkend.
De auctoriale verteller staat boven zijn verhaal en heeft alle touwtjes in handen en telkens in te grijpen/over iets anders te vertellen.
Ook heeft de verteller in principe inzicht in het innerlijk, de gedachten en de gevoelens van alle personages, maar hij kan er ook voor kiezen zijn personages van buitenaf te beschrijven.