Ik ben een oude tuinbank en
teleurgesteld tot in mijn nerf.
Wie vraagt hout wat het wil?
Men meet, zaagt, schuurt, draait
schroeven in je ziel en bedekt
het resultaat met een laag verf.
Ik wil naar zee, als schatkist of
als mast van een fregat, desnoods
als kruk, kiel, luik of roeispaan.
Het zit er niet meer in, vrees ik.
Ik ben een tuinbank. Zie mij staan.
Bas Rompa