Wat zijn dat voor een keuzes? Wat is dat voor een minister-president? Van welk land denkt hij dat hij premier is? (1) En voor wie, voor wie (2) denkt hij eigenlijk op te komen? In ieder geval niet voor de Nederlanders. Wel (3) voor de Grieken. En trouwens ook voor de asielzoekers. Half Afrika scheept zich in om hier een uitkering te komen halen (4). In ons land elke week 1700 gelukszoekers erbij. Dat zijn er 250 per dag, 10 per uur (5). Dag en nacht (6).
Voorzitter, weten we het nog allemaal? (7) Dat memorabele televisiedebat, vlak voor de verkiezingen. VVD-leider Mark Rutte krijgt de vraag. Hij kijkt de presentatrice aan en belooft het plechtig: geen cent, geen cent meer voor de Grieken (8, 9). En Nederland gelooft hem. En Rutte wint er de verkiezingen mee. Maar wie, wie staat er morgen klaar om de Grieken steunpakket nummer drie te schenken (10)? Premier Rutte, de Pinokkio van de Lage Landen (11). Zijn neus reikt inmiddels al tot in Athene (12).
Voorzitter, wat een verraad. Wat een verraad (13) aan zijn eigen kiezers. Dit kabinet lijkt collectief krankzinnig (14) te zijn geworden. En mijn voorstel, voorzitter, is: kappen met die waanzin. U moet kiezen voor Nederland. Voor de ouderen hier en niet voor de corrupte Grieken daar (15). En als u dat toch doet, als aan het einde van het debat blijkt dat u dat geld toch overmaakt, dan moet u zich niet alleen doodschamen, maar ook opstappen, aftreden, wegwezen en nooit meer terugkomen (16). Laat het zwendelen maar aan de Grieken over. Nederland verdient een premier die opkomt voor de Nederlanders en niet voor de Grieken en de gelukszoekers! Dank u wel.”