Een vrouw een bloedneus slaan is niet ‘hoofs’, maar ‘dorpers’. Dat
zijn twee woorden die je moet kennen als het over ridderromans
gaat. In de vroege Middeleeuwen, tot pakweg de 12e eeuw, had de
adel zijn handen vol aan het voeren van oorlogen, tegen de heidenen
en tegen elkaar. Het geweld en de dood waren ieders dagelijkse
metgezellen. Relaxen was er niet bij. Karel, Elegast en Eggeric
hadden nooit tijd om te chillen. En ook geen tijd voor een beuzelarij
als verliefdheid. Daarom noemen we de Karelromans ‘vóórhoofs’.