Roald Dahl kreeg tijdens zijn leven meerdere keren een aanbod voor een verfilming van De reuzenperzik, maar wees deze altijd af. Na zijn dood stemde zijn weduwe, Liccy Dahl, alsnog in met het maken van een film, die er in 1996 kwam. De film is een combinatie van live-action acteerwerk en stop-motion. Aanvankelijk was het de bedoeling om de film geheel live-action te maken, met alleen stop-motion voor de insecten. Later wilde de regisseur de film geheel stop-motion maken. Het eindresultaat is echter een mengeling van beide: de film begint als een live-action film, gaat over op stop-motion zodra James de perzik betreedt, en gaat weer terug naar live-action voor de laatste scènes in New York. Alleen de insecten zijn in de hele film met stop-motion neergezet, inclusief de slotscènes.