Mijn kracht tijdens een depressie is ondanks de uitzichtloosheid, altijd blijven doorgaan, voor zover mogelijk. Ik zet een masker op voor de buitenwereld en probeer sociale contacten en sportieve activiteiten op peil te houden. Waarom ik dat doe weet ik niet, misschien is het een onbewust overlevingsmechanisme, want er is geen hoop. Ik doe dit met grote tegenzin, angsten en desinteresse in het leven en in anderen.
Ik schaam me diep voor die desinteresse en onverschilligheid wat mijn negatieve zelfbeeld alleen maar versterkt. De meeste vrienden en familie zijn er altijd voor me. Maar de liefde, aandacht en goed bedoelde adviezen bereiken me meestal niet. Je kunt het niet voorstellen dat iemand om je geeft, je bent tenslotte een walgelijk persoon. Daardoor benader je het soms zelfs met enige argwaan, met wantrouwen, want het lijkt zo onecht, het past zó niet bij de toestand waar je je in bevindt. Ondanks dat is het belangrijk dat de omgeving er voor je is. Het liefst zou ik me willen opsluiten, wegduiken in mijn bed, slapen en gewoon niet meer wakker worden, rust. De schaamte en schuldgevoelens voor m’n gedachtes zijn groot, en leiden tot angsten voor sociaal contact en alles wat buitenshuis plaatsvindt.
Het moment dat ik mijzelf aankeek in de spiegel en accepteerde dat het niet goed gaat met mijzelf, is mijn redding geweest. De cirkels, patronen willen doorbreken waarin ik mij begeef. Ik durfde toe te geven dat het niet goed gaat met mij, dat ik het anders moet doen en hulp ga accepteren. Op dat moment deed ik mijn schoenen aan en zette ik een stap richting hulpverlening. hulpverlening, pff jeetje dat ik ooit op dit punt ben terecht gekomen. Dat ik anderen mee laat kijken in mijn duistere woonkamer en witte elementen laat toevoegen.
Alleen ging het niet zo makkelijk als ik had gewilt, een aantal maanden verder en ik stond op hetzelfde punt als in het begin. mijn psycholoog adviseerde mij medicatie, alleen ik wil totaal niets weten van meditactie. Want ja ik kan toch alles overwinnen! Waarom lukt het mij niet om zonder medicatie door te gaan? Ik had een deadline gesteld samen met mijn psycholoog. Werkt goed eten, slapen, lichamelijke beweging niet binnen 2 maanden dan, ga ik langzaam over tot medicatie. Zoals je misschien al kan raden, gebruik ik nu antidepressie medicatie.