4 Aeneis II, 62-190.

• Latijn
• Secundair onderwijs

Waar haalden deze ridders de inspiratie voor deze list?

Waarover zal de les vandaag gaan?

Opdracht

Los de bookwidget op.

Hierop worden jullie beoordeeld.

Jullie vinden de tekst ook in jullie werkboek. 

www.bookwidgets.com

Lang geleden in het tweede jaar lazen we een tekst over Laocoön. Wat weet je nog over hem?

Laocoön

"Equo ne credite, Teucri.

Quidquid id est,

timeo Danaos

et dona ferentes."

Aeneis II, 44-56.

Daar daalt als voorste van een groot gezelschap dat hem volgt

Laocoön in boze haast de trappen van de burcht af

en schreeuwt hun toe: “Dit is toch dwaasheid! Ongelukkig volk!

Geloven jullie dat de vijand weg is? Denken jullie

dat ooit een Grieks geschenk niet vals is? Ken Odysseus toch!

Aeneïs II, 44-56.

Ofwel dit houten paard verbergt vanbinnen heel wat Grieken

of 't is een aanvalswapen tegen onze muren om

de huizen te begluren en de stad van bovenaf

te treffen, zo'n soort list. Geloof niet in dat paard, Trojanen!

Wat het ook is, ik vrees de Grieken, juist als zij iets schenken.”

Aeneïs II, 44-56.

Na deze woorden stoot hij met veel kracht zijn lange speer

recht in de flank, recht in het wijdgebogen buikgeraamte

van 't paard. Het wapen blijft er trillend steken, uit de buik

weerklinkt een dreun, het diepe binnenste begint te kermen.

En als nu 's hemels wil, als ons begrip maar niet zo dwars

geweest was, had ons zwaard die Griekse schuilplaats wel doen bloeden, dan stond ons Troje, stad van Priamus, nog overeind!

Aeneïs II, 57-69.

Maar zie: op dat moment wordt ook een man, met op de rug

geboeide handen, door luid joelende Trojaanse herders

naar Priamus gesleept. Hij had opzettelijk hun pad

gekruist als vreemdeling, juist hierom, want dan kon hij Troje 

ontsluiten voor de Grieken, vol vertrouwen in zichzelf en

dubbel bereid: tot listig spel en tot een wisse dood.

Aeneïs II, 57-69.

Van alle kanten stroomt de jeugd van Troje toe, nieuwsgierig

naar die gevangene, en maakt hem mikpunt van haar spot.

Luister nu goed: die list der Grieken, ja, die ene valsheid

spreekt voor hen allemaal.

Toen hij, een Griek, dus ongewapend middenin die drukte

daar stond en het gedrang van de Trojanen overzag,

riep hij:

Het verhaal van Sinon

“Heu, quae nunc tellus,” inquit, “quae me aequora possunt

accipere? Aut quid iam misero mihi denique restat,

cui neque apud Danaos usquam locus, et super ipsi

Dardanidae infensi poenas cum sanguine poscunt?”

Quo gemitu conversi animi compressus et omnis

impetus. Hortamur fari quo sanguine cretus,

quidve ferat; memoret quae sit fiducia capto.