4 Grieks

• Grieks
• Middelbare school
• vwo
• Leerjaar 4

a. De sterrenkundige

1 Een sterrenkundige, die ’s avonds steeds naar buiten ging, had de gewoonte de sterren te bekijken. En eens, toen hij in de omgeving van de stad rondliep en toen hij zijn aandacht geheel bij de hemel had, viel hij ongemerkt in een put. Terwijl hij jammerde en schreeuwde, zei iemand, die voorbij kwam, toen hij het geklaag hoorde en die naar hem toe ging en de dingen die aan de hand waren vernam, tegen hem: ‘Hé, jij daar, jij die de dingen die in de hemel zijn 5 probeert te zien, ziet de dingen die op de aarde zijn niet.’

Iemand zou deze fabel kunnen gebruiken tegen diegenen van de mensen, die, terwijl ze ongelooflijk opscheppen, zelfs de gewone dingen voor de mensen niet tot stand kunnen brengen.

b. De visser en het sprotje

1 Een visser bracht een sprotje omhoog, nadat hij het visnet in de zee had neergelaten. Het sprotje, dat klein was, smeekte hem haar nu niet te vangen, maar haar te laten gaan, omdat ze nog klein was. ‘Maar wanneer ik gegroeid ben en groot geworden ben,’ zei ze, ‘zal je me kunnen vangen, aangezien ik dan voor jou ook tot groter nut zal zijn.’ En de visser zei: ‘Maar ik zou stom zijn, als ik, nadat ik de winst in mijn handen / de gevangen buit, 5 ook al is hij klein, heb laten gaan, zou hopen op de toekomstige buit, ook al is hij groot.’

De fabel maakt duidelijk dat dom zou zijn, degene die door hoop op iets groters de dingen die in zijn handen zijn laat schieten, omdat ze klein zijn.

c. De herder en de leeuw

1 Terwijl een herder een kudde stieren liet weiden, verloor hij een kalfje. Nadat hij rond had gelopen en hij het niet had gevonden, beloofde hij Zeus, als hij de dief zou vinden, (om) een bokje aan hem te offeren. En nadat hij naar een of ander bosje was gegaan en hij een leeuw had gezien, die het kalfje opat / een leeuw het kalfje zag opeten en omdat hij vreselijk bang was geworden, zei hij, nadat hij zijn handen naar de hemel had opgeheven: ‘Heerser Zeus, eerder beloofde ik u om een bokje te offeren als ik de dief 5 zou vinden, maar nu zal ik een stier aan u offeren, als ik zal ontsnappen aan de handen / klauwen van de dief.’

Deze fabel zou van toepassing kunnen zijn op / zou gezegd kunnen worden tegen ongelukkige mensen, die in nood bidden om een oplossing te vinden, maar nadat zij een oplossing hebben gevonden, proberen eraan te ontsnappen.

3A

Ἰατρὸς νοσοῦντα ἐθεράπευε. Τοῦ δὲ νοσοῦντος ἀποθανόντος, ἐκεῖνος πρὸς τοὺς

ἐκκομίζοντας ἔλεγεν· “Οὗτος ὁ ἄνθρωπος, εἰ οἴνου ἀπείχετο καὶ κλυστῆρσιν ἔχρητο, οὐκ ἂν ἐτεθνήκει.” Των δὲ παρόντων ὑπολαβών τις ἔφη· Ὦ βέλτιστε, οὐκ ἔδει σε ταῦτα νῦν λέγειν, ὅτε μηδὲν ὄφελός ἐστιν, ἀλλὰ τότε παραινεῖν, ὅτε τούτοις χρῆσθαι ἐδύνατο.”

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ τοὺς φίλους ἐν καιρῷ ἀνάγκης τὰς βοηθείας παρέχειν καὶ μὴ μετὰ τῶν πραγμάτων ἀπόγνωσιν κατειρωνεύεσθαι.

Ἰατρὸς νοσοῦντα ἐθεράπευε. 

Τοῦ δὲ νοσοῦντος ἀποθανόντος, 

ἐκεῖνος πρὸς τοὺς ἐκκομίζοντας ἔλεγεν·

 “Οὗτος ὁ ἄνθρωπος, 

εἰ οἴνου ἀπείχετο καὶ κλυστῆρσιν ἔχρητο, 

οὐκ ἂν ἐτεθνήκει.”

Των δὲ παρόντων ὑπολαβών τις ἔφη·

Ὦ βέλτιστε, 

οὐκ ἔδει σε ταῦτα νῦν λέγειν, 

ὅτε μηδὲν ὄφελός ἐστιν, 

ἀλλὰ τότε παραινεῖν, 

ὅτε τούτοις χρῆσθαι ἐδύνατο.”

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ τοὺς φίλους ἐν καιρῷ ἀνάγκης τὰς βοηθείας παρέχειν καὶ μὴ μετὰ τῶν πραγμάτων ἀπόγνωσιν κατειρωνεύεσθαι.

Ὁ μῦθος δηλοῖ 

ὅτι δεῖ 

τοὺς φίλους ἐν καιρῷ ἀνάγκης τὰς βοηθείας παρέχειν

 καὶ μὴ μετὰ τῶν πραγμάτων ἀπόγνωσιν κατειρωνεύεσθαι.