Hoofdstuk 2, paragraaf 6

• Economie
• Middelbare school
• vwo
• Leerjaar 5,6

Economische stromingen

Klassiek, Keynesiaans en Monetaristen 

Neoklassieken = aanbodkant

Prijzen en lonen passen zich gelijk aan 

(geen loonstarheid en prijsrigiditeit), 

dus er is geen korte termijn GA-curve. 

Aanbod is gegeven en hangt af van de 

productiefactoren. Aanbod stijgt door de jaren

door innovaties. 

Keynesianen = Vraagkant

De Keynesianen gaan wel uit van loonstarheid en prijsrigiditeit. 

Belangrijk punt van de Keynesianen 

is dat de economie geholpen kan worden 

door de overheid als de productie te laag en 

daarmee de werkloosheid te hoog is. 

Keynes kijkt naar de vraagkant. 

Monetaristen = Rente

De Monetaristen gaan ook uit van loonstarheid en prijsrigiditeit. 

Echter, anders dan de 

Keynesianen denken ze niet dat de 

effectieve vraag een grote oorzaak 

van te weinig productie is. Rente wel! 

ECB stuurt economie

Paragraaf 6, vraag 3

Paragraaf 7, vraag 4

Keynesianen vs. de klassieken

Klassieken	Keynes
Gaat uit van aanbod: al het aanbod wordt verkocht. Productie varieert.	Gaat uit van de vraag: effectieve vraag fluctueert: onderbesteding en overbesteding. Productie is constant.
Loon is kostenpost	Loon zorgt voor bestedingen
De onzichtbare hand van de markt zorgt vanzelf voor nieuw evenwicht.	Conjunctuurbewegingen zorgen voor nieuw evenwicht. Anti-cyclisch beleid nodig.

Keynes vs Klassieken

Keynes	Klassieken
korte termijn	lange termijn
conjunctuur	structuur
anticyclisch beleid	laissez-fair beleid
productiecapaciteit is niet maximaal	productiecapaciteit is maximaal
KT: prijzen en lonen zijn star, aanbodlijn is horizontaal/vakker. Stimuleren is zeer effectief: BBP zal stijgen tot max productie.	LT: Prijzen en lonen zijn flexibel, verticale aanbodlijn. Stimuleren is zinloos. Productie zal niet stijgen.