De overeenkomst tussen aardappelchips en Play-Doh
Er is een grappige overeenkomst tussen Play-Doh en aardappelchips: beide zijn per ongeluk ontstaan door een fout!
Play-Doh was oorspronkelijk bedoeld als een schoonmaakmiddel voor muren. Het was een dik soort klei die mensen gebruikten om roet van muren te vegen. Maar de maker van Play-Doh ontdekte al snel dat het niet zo goed werkte voor schoonmaken. Wat hij echter wel merkte, was dat kinderen het spul heel leuk vonden om mee te spelen, omdat het zo dik en kneedbaar was. Dus in plaats van op te geven, besloot de maker wat aanpassingen te doen. Hij verbeterde het en zo ontstond Play-Doh, het speelgoed waar kinderen nu over de hele wereld mee spelen!
Aardappelchips zijn ook ontstaan door een fout. Het verhaal gaat dat in 1853 een man in een luxe restaurant aan het dineren was en zijn frieten niet dun genoeg vond. Hij stuurde zijn bord terug naar de keuken en vroeg om dunnere frieten. De kok, die geïrriteerd was, sneed de frieten toen zo dun mogelijk en bakte ze extra lang in olie. Toen de man ze proefde, vond hij ze verrassend lekker! In plaats van boos te worden, begon de kok vaker deze dunne, krokante frietjes te maken, en zo ontstaan de aardappelchips zoals we ze nu kennen.
Dus, zowel Play-Doh als aardappelchips zijn ontstaan door een misverstand of een fout, maar die fouten hebben ons wel iets heel leuks en lekkers opgeleverd!