Verwarde Personen

• Handhaving
• MBO
• Studiejaar 2

Verwarde Personen 

Thematische verdieping

Wat leer je vandaag:

• Wat is en wie is een verward persoon
• Hoe herken je een verward persoon
• Hoe benader je een verward persoon (werkmodel Hazelhof)

Wat versta jij onder verwarde personen?

Wat zou je willen leren betreft verwarde personen?

Theorie

Verwarde personen zijn mensen die - soms tijdelijk - de greep op hun leven verloren zijn of dreigen te verliezen en zichzelf of andere in gevaar kunnen brengen of een bedreiging vormen voor de openbare orde.

Vb: mensen met een delier (plotselinge verwardheid) , depressie, psychose, waan of een hallucinatie. Het kunnen ook mensen zijn die bepaalde medicijnen gebruiken, te veel drinken, drugsgebruik, dementie, PTSS etc.

Herkennen verward gedrag:

• roepen
• schreeuwen
• schelden
• huilen
• agressief gedrag
• vernielen
• dingen zien of stemmen horen

Als je een verward persoon aantreft zijn de volgende aandachtspunten belangrijk:

1. lastig inschatten hoe je iemand moet aanspreken. Reactie is onvoorspelbaar.
2. Let op je eigen veiligheid.
3. Zorg dat je weet hoe de gemeente omgaat waar je de verwarde persoon aantreft en wie je moet alarmeren.
4. Bepaal of spoedeisende hulp noodzakelijk is of niet.

Gea moet vreselijk huilen als ze hoort dat haar zus plotseling overleden is. Verward gedrag?

JA

Nee

Ali zit op de tribune bij een voetbalwedstrijd schreeuwt en scheldt tegen de scheidsrechter. Verward gedrag?

Ja

Nee

Een zwerver in een gemeentehuis kijkt wild om zich heen, spuugt naar mensen en gooit spullen kapot. Verward gedrag?

Ja

Nee

Een oudere man kijkt zoekend en vraagt of je weet waar zijn huis staat. Verward gedrag?

Ja

Nee

Hazelhof

1.  Contact maken

2. Bepalen van de onderhandelbaarheid

3. Mogelijke diagnose

4. Bepalen van de mogelijke overlast

5. Mogelijke juridische consequenties

6. Zorg voor de arrestant/betrokkene

Bron: Hazelhof, T. & Verdonschot, T., Omgaan met problematisch gedrag, een handleiding voor de basispolitiezorg. Den Haag (2001): Elsevier Bedrijfsinformatie

Stap 1 contact maken

 Het blijkt dat mensen, die lijden aan een psychische ziekte slechter gaan functioneren als zij aan stress blootstaan. Het is dus zaak om de stress bij deze mensen niet te verhogen!

Doel: 

Je krijgt  zo de gelegenheid om de tegenpartij zoveel mogelijk te laten vertellen, zodat jij voldoende tijd hebt om zijn of haar psychische toestand te polsen!!

• stel jezelf voor;

• vraag hoe de ander heet;

• vraag wat er aan de hand is;

• vat regelmatig samen wat er gezegd wordt;

• zeg dat je kunt invoelen hoe de ander zich voelt, ook al weet je dat zijn/haar gevoel wordt opgeroepen door een finaal onjuiste gedachte

• ga op het verhaal van de ander door, door te laten weten dat je komt om een oplossing te zoeken.

Stap 2: het bepalen van de onderhandelbaarheid

 Door een open houding, eerlijkheid en het scheppen van duidelijkheid geef je hun een houvast om meer greep op de werkelijkheid te krijgen, en daarmee op de grenzen van hun gebied.

• leg de persoon uit wat het doel is van jouw komst (vaak houdt het in dat de situatie weer rustig is als je weggaat. Ook kan het doel zijn, dat de persoon een hulpverlener in huis heeft als je hem/haar verlaat.);

• geef aan hoeveel tijd je daarvoor wilt gebruiken;

• kijk hoe de persoon reageert op jouw nabijheid. Wordt de persoon gespannen of ontspannen als jij je afstand tot hem/haar varieert? 

Maak dit bespreekbaar als je ziet dat de persoon gespannen wordt. 

Verwoord hierbij vooral jouw gevoel! (Bv. “Jij maakt me zo bang” of “Ik voel me nu onveilig”) Vraag wat hij/zij veilig vindt met betrekking tot de afstand. Indien de persoon niet wil of kan ingaan op je vragen over de afstand, kijk dan wanneer hij/zij schrikt. Maak een afspraak met de persoon over hoe hij te verstaan kan geven dat je te dichtbij komt!

Stap 2: hoe doe je dat dan?

o Eerst kalmeren;

o Dan vertellen wat er aan de hand is;

o Vervolgens kijken hoe het gekomen is;

o Aansluitend samen bepalen hoe het verder moet;

o Ten slotte afspraken maken over de toekomst.

• Deel mee dat je niet van dit schema wilt afwijken en dat je:

o Niet inhoudelijk zult ingaan op de strubbelingen, die er geweest zijn;

o Alleen een zakelijke afhandeling wilt, omdat die ook beter is voor de persoon.

1. Zeg duidelijk, dat je niet met de persoon kunt of wilt praten over de oorzaken van het disfunctioneren.
2. Stop direct pogingen van de persoon om alle problemen op tafel te leggen en hou het in het hier en nu!
3. Geef aan dat voor al zijn problemen andere hulpverleners ingeschakeld kunnen worden. 
4. Beperk je tot het gebeurde en laat de persoon vertellen, hoe hij ervoor zal zorgen, dat de situatie wordt opgelost
5. Vraag na of er afspraken zijn met eventuele behandelaars of crisisopvang. Vraag aan de persoon om weer over een oplossing te praten!
   

Stap 3: De mogelijke diagnose

Om hulpverleners te steunen en vooral om voor jezelf sneller duidelijk te krijgen wat er aan de hand is, volgen hier enige aanwijzingen!

 

1. • onthoud hoe er wordt gereageerd op je voorstellen om tot een afspraak te komen;
   
2. • is de persoon bezig zijn beweegredenen te vertellen?
   
3. • Is de persoon (zeer) extreem in zijn emotionele reacties?
   
4. • Lukt het de persoon slechts met moeite rustig te worden?
   
5. • Blijft de persoon erbij dat hij/zij na vertrek zijn territorium moet verdedigen? 

Schakel dan de hulp in!

Stap 4: het bepalen van de mogelijke overlast

Bepaal de mogelijke overlast. Spreek het volgende af:

• Dat daar later op zal worden teruggekomen;

• Hoe het verder moet als je weg bent.

Stap 5: de mogelijke juridische consequenties

Bepaal de mogelijke juridische consequenties en spreek af dat die, indien mogelijk, later worden besproken (alleen bij juridische consequenties die niet tot aanhouding leiden)

Wanneer je de persoon in een uit de hand gelopen situatie confronteert met juridische consequenties, kan dit een emotioneel steekspel tot gevolg hebben. 

Stap 6: zorg voor de arrestant

•hij/zij dezelfde  krijgt dezelfde zorg als andere arrestanten, echter houd rekening met zijn/haar toestand en beeld van de werkelijkheid. Toon begrip voor zijn/haar visie, maar geef ook te verstaan dat jij een andere kijk hebt en dat er regels zijn waaraan je je dient te houden;

• In de benadering ben je humaan, heb je respect voor territoriumgrenzen en overschrijd je deze op een veilige manier, voor zowel jezelf als voor de ander;

• Zeg, wat je gaat doen en doe ook wat je zegt! Dit verschaft duidelijkheid, zodat de ander weet wat hij/zij kan verwachten. Onverwachte bewegingen kunnen tot escalatie leiden!

• Zit de persoon in de cel, dan kijk je voor het betreden van de cel waar de persoon zich bevindt. Vraag toestemming om binnen te komen, zeker bij angstige personen. Als je naar binnen gaat, zorg dan goed voor je eigen veiligheid en die van je collega’s. spreek goed af, wie het woord voert en hem/haar zaken zal vertellen, en ook waar de andere collega’s zich bevinden op het moment dat je de cel betreedt.

• Als je eenmaal naar binnen gaat, vraag dan steeds hoever je naar binnen mag en waar het voor de persoon nog veilig voelt. Observeer hem/haar goed en dwing hem niet om je aan te kijken. Iemand jou in de ogen laten kijken, kan erg bedreigend zijn. Bedenk hierbij: je ogen zijn de poorten naar je ziel. Af en toe iemand in de ogen kijken is voldoende!

Wat is de juiste volgorde?

Leg  de stappen in de juiste volgorde (Hazelhof)

(volgende dia)

Wat is de juiste volgorde? 

Nummer 2 

Nummer 1

Nummer 3

Nummer 5

Nummer 4

Nummer 6

Het bepalen van de onderhandelbaarheid

Zorg voor de betrokkene 

Het bepalen van de mogelijke overlast

Contact maken

Helpen bij de mogelijke diagnose 

De mogelijke juridische consequenties

Hoe zal je nu omgaan met een verward persoon?