Ten eerste weet Koch met zijn onderkoelde, licht ironische toon de aandacht van de lezer te trekken. De combinatie van spanning en humor zorgt ervoor dat het verhaal zowel vernakelijk als intrigerend is. Recensent Frank van Dijl merkt op dat Koch "beeldend schrijft" en de lezer voortdurend op het verkeerde been zet, wat de suspense ten goede komt (Van Dijl, 2017). Deze schrijfstijl maakt het boek toegankelijk en houdt de aandacht vast.