wist te zeggen, stelde hij zijn plan voorzichtig
voor. Hij wilde Alja vaker ontmoeten, om haar taal te leren. Als hij die kende, kon hij gewoon vragen wat zij en haar volk hier deden. Het leek hem een makkelijke manier om al deze
moeilijkheden op te lossen.
Het dorpshoofd zuchtte. ‘Erkin, wat jij voorstelt is gevaarlijk. Je bent nog maar een kind. Het is waar dat je dat meisje al hebt ontmoet, maar dat betekent niets. Wie zegt dat ze haar volk niet zal waarschuwen dat jij er bent? Straks nemen ze je gevangen, en wat dan? We weten niet waarom ze hier zijn, of wat ze willen. Als het nu een van ons was… Nee, geen sprake
van.’van.’
Erkins gezicht werd langzaam rood terwijl hij riep: ‘Jullie hebben nog niets beters kunnen bedenken! En als jullie toch niet willen luisteren omdat ik volgens jullie nog geen man ben, waarom zit ik hier dan eigenlijk?’
kere wenkbrauwen kwam een kwade blik. De mannen waren stil geworden. Erkins vader schraapte ten slotte zijn keel en opperde: ‘Misschien heeft mijn zoon wel gelijk. Misschien moeten we niet te ingewikkeld denken. Als Erkin gelooft dat het veilig is, en hij dat meisje zover kan krijgen dat ze hem
helpt, dan zie ik niet in waarom we het niet