Les 3. Verraad, Ontkenning en Oordeel

• Godsdienst
• Levensbeschouwing
• Middelbare school
• havo, vwo
• Leerjaar 1,2

Werkbladen

Les 6. Verraad, ontkenning en oordeel.docx

Het vervolg

Verraad, Ontkenning en Oordeel 

Let op!

Deze les heeft een bijlage.

Na zijn arrestatie werd Jezus naar Kajafas, de hogepriester van het Sanhedrin, gebracht voor een verhoor. Kajafas was een invloedrijke figuur binnen de Joodse religieuze leiderschap en speelde een sleutelrol in het proces tegen Jezus. Het verhoor vond plaats in het huis van Kajafas, waar Jezus werd beschuldigd van godslastering en andere aanklachten door de hogepriester en de oudsten van het volk. Dit verhoor vond plaats in de vroege ochtenduren na de arrestatie van Jezus in de Hof van Getsemane.

Leerdoelen

• Je kan de rollen van Petrus en Judas in het Paasverhaal  uitleggen.
• Je weet wat de functie van Kajafas was.
• Je begrijpt wie Pilatus was en wat hij heeft gedaan en waarom hij dat deed.

Hoe wordt de week voor Pasen genoemd?

1. De drukke week
2. De stille week
3. De voorbereidingsweek
4. De pre-pasenweek

Pasen valt altijd op een........?

1. Zaterdag
2. Zondag
3. Maandag
4. Dinsdag

De avond ervoor tijdens het eten had Jezus tegen Petrus gezegd: “Je zult drie keer zeggen dat je mij niet kent, voordat de haan kraait.” Maar Petrus antwoordde: “Nee, Heer, ik zal dat echt nooit doen!”

1

Diezelfde avond werd Jezus gevangen genomen door soldaten. Hij moest voor de hogepreiseter Kajafas uitleggen wat Hij had gezegd.

2

Petrus wilde weten wat er gebeurde en liep achter hen aan. Maar hij was bang dat de mensen hem zouden herkennen als een vriend van Jezus.

3

Bij een vuur op de binnenplaats ging Petrus zitten om zich warm te houden. Daar kwamen mensen naar hem toe.

4

Eerst zei een meisje: “Hé, jij kent Jezus toch?”

Petrus schrok en zei snel: “Nee hoor, ik weet niet waar je het over hebt.”

5

Even later zei een andere man: “Jij hoort ook bij Jezus!”

Maar Petrus zei weer: “Nee, dat is niet waar!”

6

Toen kwam er nog iemand: “Je praat precies zoals die mensen uit Galilea. Jij bent een van zijn vrienden!”

Maar Petrus schudde zijn hoofd en zei voor de derde keer: “Ik ken Jezus helemaal niet!”

7

Op dat moment hoorde Petrus het: kukelekuuu! De haan kraaide. En toen herinnerde hij zich wat Jezus had gezegd. Petrus keek naar Jezus, en Jezus keek naar hem.

8

Petrus voelde zich ineens heel verdrietig, want hij wist dat hij Jezus in de steek had gelaten. Hij ging naar buiten en huilde.

9

Het verhaal van Petrus en de haan is een bekend bijbels verhaal dat plaatsvond tijdens het proces van Jezus. Het staat vooral bekend om Petrus' verloochening van Jezus, zoals voorspeld door Jezus zelf.

Voorspelling door Jezus:

Voordat Jezus werd gearresteerd, voorspelde hij dat Petrus hem drie keer zou verloochenen voordat de haan zou kraaien.

Verloocheningen:

Nadat Jezus was gearresteerd, volgde Petrus hem op afstand naar het paleis van de hogepriester.

Toen hij daar was, werd Petrus herkend als een van de volgelingen van Jezus, maar hij ontkende dit driemaal uit angst voor zijn eigen veiligheid.

Op het moment van zijn derde ontkenning kraaide de haan, net zoals Jezus had voorspeld.

Petrus' reactie:

Nadat hij zich realiseerde wat hij had gedaan, herinnerde Petrus zich Jezus' woorden en werd hij overweldigd door verdriet en berouw.

Dit verhaal illustreert de menselijke zwakte van Petrus en het belang van trouw en standvastigheid, zelfs in tijden van beproeving. Het wordt vaak gezien als een herinnering aan de noodzaak van waakzaamheid en geloof, zelfs als het moeilijk is.

Waarom deed Petrus net alsof hij Jezus niet kende?

Dit verhaal illustreert de menselijke zwakte van Petrus en het belang van trouw en standvastigheid, zelfs in tijden van beproeving. Het wordt vaak gezien als een herinnering aan de noodzaak van waakzaamheid en geloof, zelfs als het moeilijk is.

Petrus was bang dat zij hem ook zouden gevangen nemen en misschien wel doden.

Net als Petrus, maakte Judas ook  een verkeerde keuze. 

Maar het verschil is dat Judas niet om vergeving vroeg of naar Jezus terug ging.

Hij voelde zich wel heel schuldig, maar in plaats van het goed te maken, liep hij weg van God.

Volgens het bijbelse verslag heeft Judas het geld dat hij ontving als beloning voor zijn verraad, teruggegeven aan de hogepriesters en oudsten van het Joodse volk. Nadat hij zich realiseerde dat zijn verraad tot de arrestatie en veroordeling van Jezus had geleid, werd hij overweldigd door spijt en berouw. Hij gooide de dertig zilverstukken neer in de tempel en ging vervolgens weg en pleegde zelfmoord door zichzelf op te hangen. Dit wordt beschreven in het Nieuwe Testament van de Bijbel, in het boek Matteüs, hoofdstuk 27, verzen 3-5.

Wat is denk je de reden geweest dat Judas Jezus heeft verraden?

De redenen voor Judas' verraad van Jezus zijn onderwerp van veel speculatie en discussie onder theologen en bijbelse geleerden. Er zijn verschillende theorieën die zijn motieven proberen te verklaren:

Geldzucht: Het meest voor de hand liggende motief dat in de Bijbel wordt genoemd, is dat Judas Jezus verraadde voor dertig zilverstukken, een symbolisch bedrag van geld.

Teleurstelling of wrok: Sommige geleerden suggereren dat Judas teleurgesteld of boos was over de richting die Jezus' missie nam. Hij verwachtte misschien dat Jezus een politieke leider zou worden die Israël van Romeinse overheersing zou bevrijden, maar toen Jezus zich niet op die manier openbaarde, kon Judas zich verraden voelen.

Manipulatie of goddelijke voorzienigheid: Volgens sommigen was Judas' verraad een onderdeel van Gods plan voor de verlossing van de mensheid. Hij werd mogelijk gemanipuleerd door duistere krachten om Jezus over te leveren, zoals Jezus zelf suggereerde toen hij zei dat Judas' handeling vervuld moest worden.

Spijt en berouw: Andere interpretaties stellen dat Judas Jezus verraadde om zo het startsein te geven voor Jezus' openbare confrontatie met de Joodse religieuze autoriteiten, in de hoop dat dit de verwachte opstand van Jezus zou ontketenen. Toen dit niet gebeurde en hij zag welke tragische gevolgen zijn daad had, voelde hij spijt en berouw.

Waarom zou Judas het geld in de tempel hebben gegooid?

Judas gooide het geld in de tempel omdat hij enorme spijt had van wat hij had gedaan. Nadat Jezus gevangen was genomen en Judas besefte dat dit zou leiden tot Jezus’ dood, werd hij overmand door schuldgevoel en berouw.

In Mattheüs 27:3-5 staat dat Judas terugging naar de priesters en zei: "Ik heb gezondigd, want ik heb onschuldig bloed verraden." Maar de priesters zeiden: "Wat gaat dat ons aan? Dat is jouw zaak." Judas voelde zich alleen en verloren. Uit wanhoop gooide hij de dertig zilverstukken de tempel in en ging weg. Kort daarna pleegde hij zelfmoord.

Waarom dit belangrijk is

Judas’ daad laat zien hoe zwaar schuldgevoel kan wegen als je niet naar God gaat voor vergeving. Hij besefte zijn fout, maar in plaats van God om hulp te vragen, bleef hij in zijn wanhoop vastzitten.

Dit verhaal herinnert ons eraan dat, hoe groot onze fouten ook zijn, we altijd naar God mogen gaan voor vergeving en hoop. Jezus is gestorven om ook Judas' zonden, en die van ons allemaal, te dragen.

Waarom zou Judas zich zelf hebben opgehangen?

Hij geloofde dat God hem nooit kon vergeven, dat kon hij zelf ook niet.

Wat betekent bloedgeld?

Bloedgeld verwijst naar geld dat wordt verkregen door een daad van verraad, moord of een andere vorm van onrechtvaardigheid. Het woord 'bloed' in 'bloedgeld' verwijst naar het feit dat het geld verkregen is ten koste van bloedvergieten of onrechtvaardigheid. Het wordt vaak geassocieerd met geld dat wordt betaald als beloning voor het verraden van een ander persoon, zoals in het geval van Judas die Jezus verraadde voor dertig zilverstukken. In bredere zin kan bloedgeld ook verwijzen naar geld dat wordt verkregen door andere vormen van geweld, corruptie of immoraliteit.

Wat is er met dat geld gedaan?

Volgens het Bijbelse verslag in het Evangelie van Mattheüs (hoofdstuk 27, verzen 6-7), namen de hogepriesters de dertig zilverstukken die Judas in de tempel had gegooid en gebruikten ze om een stuk land te kopen dat bekend stond als "de pottenbakkersakker" of "het bloedgeld". Deze akker werd gebruikt als begraafplaats voor vreemdelingen. Dit werd beschouwd als een profetische vervulling van een passage uit het boek Zacharia (hoofdstuk 11, vers 12-13), waar een bedrag van dertig zilverstukken wordt genoemd in verband met de afwijzing van de herder.

 

Na het gebruik van het geld om de akker te kopen, werd het land een soort permanent monument dat verbonden was met het verraad van Judas en de daaropvolgende tragische gebeurtenissen rond de kruisiging van Jezus.

Pilatus

De Joodse leiders mochten zelf niemand doodstraffen, dus brachten ze Jezus naar Pontius Pilatus, de Romeinse gouverneur. 

1

Pilatus moest beslissen wat er met Jezus zou gebeuren.

2

Pilatus vroeg Jezus of Hij echt de Koning van de Joden was. Jezus antwoordde rustig: "U zegt het."

3

Pilatus begreep dat Jezus niets slechts had gedaan en wilde Hem vrijlaten. Maar de mensen riepen: "Kruisig Hem!"

4

Pilatus wilde niet verantwoordelijk zijn voor Jezus' dood.

5

Daarom waste hij zijn handen in water en zei: "Ik ben onschuldig aan het bloed van deze man." 

6

Pilatus vroeg toen: "Wat moet ik dan doen met Jezus?" Het volk schreeuwde: "Kruisig Hem!" 

10

Het was een gewoonte tijdens het Joodse Paasfeest dat de gouverneur één gevangene vrijliet, iemand die het volk mocht kiezen. 

7

Pilatus stelde twee mensen tegenover elkaar: Jezus, die onschuldig was, en Barabbas, een gevaarlijke misdadiger.

8

Pilatus vroeg het volk: "Wie willen jullie dat ik vrijlaat: Jezus of Barabbas?" De leiders hadden het volk opgehitst, en de mensen riepen: "Barabbas!"

9

Hoewel Pilatus wist dat Jezus niets verkeerds had gedaan, gaf hij toe aan de menigte. Hij liet Barabbas vrij en stuurde Jezus om gekruisigd te worden.

11

Pontius Pilatus was de Romeinse gouverneur van Judea van ongeveer 26 tot 36 na Christus. Hij was verantwoordelijk voor het handhaven van de Romeinse wetten en orde in de provincie, inclusief het uitvoeren van rechtszaken en het opleggen van straffen. Pilatus is vooral bekend vanwege zijn rol in het proces tegen Jezus van Nazareth en zijn uiteindelijke veroordeling tot de kruisiging.

 

Het gebaar van het wassen van zijn handen in onschuld is een symbolische handeling die wordt toegeschreven aan Pontius Pilatus in het verhaal van het proces van Jezus. Volgens het Evangelie van Matteüs (hoofdstuk 27, verzen 24-25) waste Pilatus zijn handen in onschuld nadat hij had verklaard dat hij geen schuld vond in Jezus. Dit gebaar symboliseerde zijn verklaring dat hij niet verantwoordelijk was voor de veroordeling van Jezus en dat de verantwoordelijkheid bij het Joodse volk lag. Hij zei: "Ik ben onschuldig aan het bloed van deze rechtvaardige. U moet zelf maar zien hoe u het verder regelt."

Dit gebaar wordt vaak geïnterpreteerd als een poging van Pilatus om zichzelf te ontdoen van de morele schuld van de veroordeling van Jezus, terwijl hij tegelijkertijd toestond dat het vonnis werd voltrokken. Het wordt gezien als een illustratie van politiek opportunisme en het vermijden van verantwoordelijkheid.

Het paard in het schaakspel beweegt 2 velden horizontaal met 1 veld verticaal of een beweging van 2 velden verticaal met 1 veld horizontaal. 

Er ontstaat bij een paardensprong altijd een L-vorm.

De naam van de persoon die werd vrijgesproken.

S

R

B

A

A

A

B

B

Waarom wilde Pilatus Jezus niet veroordelen?

1. Hij was tegen de doodstraf
2. Hij wilde geen strafzaken afhandelen voor de Joden
3. Hij geloofde dat Jezus de Christus was
4. Hij geloofde in de onschuld van Jezus

Schrijf 3 dingen op die je geleerd hebt.

Schrijf 1 ding op wat je vreemd of bijzonder vond.