Soms wordt een versregel op een opvallend punt afgebroken: op een
plaats waar in de zin juist geen pauze valt. De zin gaat dan door op de volgende regel. Dit noem je enjambement.
Ik denk dat er ooit wel tijden
aanbreken waarin we vrienden
kunnen zijn.
Een dichter gebruikt enjambement om:
• het laatste woord van de versregel – en soms ook het eerste woord
van de nieuwe versregel – meer nadruk te geven;
• versregels van ongeveer gelijke lengte te schrijven;
• minder nadruk te leggen op eindrijm.