Het Stockske van Joan van Oldenbarnevelt,
Vader des Vaderlants.aant.*
Myn wensch behoede u onverrot,1
O STOCK en stut, die, geen' verrader,
Maer 's vrydoms stut en Hollants Vader
Gestut hebt op dat wreet schavot;
Toen hy voor 't bloedigh zwaert most knielen,
Veroordeelt, als een Seneka,
Door Neroos haet en ongena,6-7
Tot droefenis der braefste zielen.
Ghy zult noch, jaeren achter een,
Den uitgangk van dien Helt getuigen,10
En hoe Gewelt het Recht dorf buigen,
Tot smaet der onderdruckte steên.11-12
Hoe dickwyl streckt ghy onder 't stappen
Naer 't hof der Staeten stadigh aen
Hem voor een derden voet in 't gaen
En klimmen, op de hooge trappen:
Als hy, belast van ouderdom
Papier en schriften, overleende,17-18
En onder 't lastigh lantspack steende!19
Wie ging, zoo krom gebuckt, noit krom!
Ghy ruste van uw trouwe plichten,
Na 'et rusten van dien ouden stock,22
Geknot door 's bloetraets bittren wrock:
Nu stut en styft ghy noch myn dichten.
