2025 week 1

• Taal
• Basisschool
• Groep 1,2

Gelukkig Nieuwjaar, Toffe Tijgers

Ik hou van de winter omdat ...

ik me dan lekker warm aankleed.

Ik hou van de winter omdat ...

ik dan kan schaatsen op de bevroren vijver.

Ik hou van de winter omdat ... ik dan wolkjes kan blazen

Ik hou van de winter omdat ...

ik dan buiten in de sneeuw kan spelen met mijn vrienden. 

We maken sneeuwengelen en bouwen een sneeuwpop. 

En we houden een sneeuwballengevecht.

ik dan sleetje kan rijden en ijssculpturen kan maken.

Ik hou van de winter omdat ...

Ik hou van de winter omdat ...

ik dan kan wandelen in de sneeuw.

Ik hou van de winter omdat ...

ik dan van de heuvel kan skiën of sleeën.

Ik hou van de winter omdat ... 

ik sneeuwvlokken kan vangen in mijn mond.

Ik hou van de winter omdat ... 

het zo mooi wit en glinsterend is buiten.

Ik hou van de winter omdat ... 

ik dan de sneeuwschuifmachine zie.

Ik hou van de winter omdat ... 

ik mijn buikje vol eet aan lekkere stampot die mijn moeder maakt.

Ik hou van de winter omdat ... 

het dan zo lekker warm 

is binnen. 

Ik hou van de winter omdat ... 

ik dan lekkere warme chocolademelk met slagroom drink en onder een kleedje zit bij de kachel.

Ik hou van de winter omdat ... 

al mijn vrienden van de winter houden!

Mama Beer speelt buiten met haar kleintjes.

Alledrie zien ze helemaal wit van de sneeuw.

"Jullie lijken wel sneeuwberen," zegt mama Beer.

"Dat zijn we ook," zeggen de beertjes, "Sneeuwberen!"

"Oh," zegt mama Beer. "Maar als jullie sneeuwberen zijn, waar zijn mijn drie kleine beertjes dan gebleven?"

"Ik weet niet waar we zijn," zegt de grootste sneeuwbeer.

"Ik heb ons niet gezien," zegt de middelste sneeuwbeer.

"Wij zijn hier niet, mama," zegt de kleinste sneeuwbeer.

"Als mijn beertjes weg zijn," zegt mama Beer,

"met wie moet IK dan spelen?"

"Wij zullen wel met je spelen," zeggen de sneeuwberen.

"Wat gaan we dan doen?" vraagt mama Beer.

"We gaan glijden," zegt de grootste sneeuwbeer.

Ze glijden de heuvel af:

ROEOEOEOEOETSJJJJ - BOEM!!!

De kleinste sneeuwbeer ligt met haar neus in de sneeuw.

"Wat zouden mijn beertje dat een leuk spelletje vinden," zegt mama Beer.

"Hebben jullie ze echt nergens gezien?"

"Ik heb ons niet gezien," 

zegt de middelste sneeuwbeer.

"Ik weet niet waar we zijn," zegt de grootste sneeuwbeer.

"Wij zijn hier niet, mama", 

zegt de kleinste sneeuwbeer.

"Wat zullen we nu gaan doen?" vraagt mama Beer.

"Sneeuwballen gooien," zegt de middelste sneeuwbeer.

"Wij met z'n drieën tegen jou!

POEF!

          POEF!

                 POEF!

                                 POEF!!!

De grootste en de middelste sneeuwberen bekogelen mama Beer en verstoppen zich voor de sneewballen die mama Beer naar hen toegooit.

De kleinste sneeuwbeer kan niet zo goed gooien.

Ze heeft koude pootjes gekregen.

"Drie tegen één! Jullie spelen niet eerlijk," zegt mama Beer.

"Waar zouden mijn beertjes toch gebleven zijn?"

"Ik weet niet waar we zijn," zegt de grootste sneeuwbeer.

"Ik heb ons ook niet gezien," zegt de middelste sneeuwbeer.

"Wij zijn hier niet, mama," zegt de kleinste sneeuwbeer.

"Jij mag het volgende spelletje kiezen," 

zegt mama Beer tegen de kleinste sneeuwbeer.

"Ik wil niet meer spelen," 

zegt de kleinste sneeuwbeer.

"Ik heb het zooooooo koud! Ik wil naar huis!"

"Weet je wat mijn beertjes fijn vinden, als ze het koud hebben?" vraagt mama Beer.

"Bij het vuur geroosterd brood eten."

"Dat vinden wij ook heerlijk," zeggen de sneeuwberen in koor.

Mama Beer neemt de kleinste sneeuwbeer op haar arm 

en samen lopen ze naar huis. Daar is het lekker warm.

drup ...

"Er gebeurt iets met ons," 

zegt de grootste sneeuwbeer.

drup ... drup ...

"Ja, we druppelen," 

zegt de middelste sneeuwbeer.

drup ... drup ... drup ...

"We smelten," 

zegt de kleinste sneeuwbeer.

Daar komt mama Beer terug

met de geroosterde boterhammen.

"Kijk nou eens," zegt ze verwonderd.

"Dat lijken mijn eigen beertjes wel!"

"Dat zijn we ook!" roepen de beertjes.

"Maar daarnet stonden hier toch

drie sneeuwberen bij het vuur?

Waar zijn die gebleven?"

"Er waren helemaal geen sneeuwberen,"

zegt het grootste beertje.

"We hebben je voor de gek gehouden,"

zegt het middelste beertje.

"We waren het zelf, de hele tijd,"

zegt het kleinste beertje.

"Mooi is dat," zegt mama Beer.

"Nu heb ik voor die sneeuwberen

geroosterd brood gemaakt, 

en nu zijn ze vertrokken!"

"Dat eten wij wel op, hoor,"

roepen de drie beertje. 

En toen gingen ze met z'n vieren 

lekker bij het vuur hun brood opeten.

Zie je wie daar ligt? Dat is Sjakie Schildpad.

Hij is daarnet lekker in zijn bedje gekropen voor zijn lange winterslaap.

"Hallo daar, Sjakie!" floot Rosa Roodborstje. 

Wil je meedoen in ons zangkoortje?

"Waarom niet?" tjirpte Rosa.

"Nee!" gromde Sjakie. 

"Ik probeer te slapen!

Schildpadden houden niet van de winter!"

"Gewoon niet!" gromde Sjakie.

En hij pakte zijn boeltje op en vertrok. 

Sjakie had een nieuw plekje gevonden en  kroop lekker onder zijn deken. 

Hij zou net zijn ogen dichtdoen toen ...

Hé hallo, Sjakie! Wil je ijssculpturen met me maken? vroeg Kaatje Konijn.

"Nee!" gromde Sjakie.

"Ik probeer te slapen!

Schildpadden houden niet van de winter!"

"Waarom niet?" vroeg Kaatje.

"Gewoon niet!" gromde Sjakie.

En hij pakte zijn boeltje weer op en vertrok. 

Sjakie ploegde door de sneeuw en had eindelijk een nieuw plekje gevonden om te slapen. 

Voor de derde keer kroop hij lekker onder zijn deken. 

Maar toen hij net zijn ogen wilde sluiten ... 

PATS!

BOEM!

PATS!

FLATS!

Hé, Sjakie! Wil je met ons meedoen met ons sneeuwballengevecht? vroeg Ellie Eekhoorn..

"Nee!" gromde Sjakie. "Ik probeer te slapen!

Schildpadden houden niet van de winter!"

"Waarom niet?" vroeg Ellie.

"Gewoon niet!" gromde Sjakie.

En hij pakte zijn boeltje weer op en vertrok. 

"Waarom zou je wakker willen blijven in de winter?" gromde Sjakie.

"Het is koud en lang donker. 

Je kunt net zo goed lekker gaan slapen," dacht Sjakie.

Hij was moe en koud en moest een stiller plekje vinden om te slapen.

Sjakie besloot om hoog in een boom een slaapplekje te zoeken.

Voor de vierde keer kroop hij lekker onder zijn deken. 

Hij wilde net zijn ogen dicht doen, toen ...

"Oh, nee!"riep Sjakie uit.

"Help! Ik val!"

BOINK!

HAK!

BOINK!

HAK!

HAK!

HAK!

KABOEM!

"Ik haat de winter," mopperde Sjakie.

Hé, Sjakie! Waarom zit jij in de boom?" vroeg Boris Bever.

"Ik probeer te slapen!" bromde Sjakie versuft.

Schildpadden houden niet van de winter!"

"Waarom niet?" vroeg Ellie.

"Gewoon niet!" gromde Sjakie.

En hij pakte zijn boeltje weer op en vertrok.

"Ik haat de winter," mopperde Sjakie terwijl hij een grote, steile en  besneeuwde berg beklom.

Achter een kleine struik vond Sjakie een plat stuk hout.

"Dit is de perfecte plek om te slapen," dacht hij.

Hij kroop lekker onder zijn warme deken en toen hij bijna zijn ogen dicht had ...

En terwijl Sjakie naar beneden suisde, moest hij toch wel lachen.

Misschien is de winter toch niet zo vervelend als ik altijd dacht!"

Sjakie begon steeds harder te lachen. 

Zelfs toen hij vanaf zijn slee door de lucht vloog.

En toen Sjakie over het ijs tuimelde, duikelde, tolde en gleed realiseerde hij zich dat hij het helemaal bij het verkeerde eind had wat betreft de winter.

Die avond tuimelde, duikelde, tolde en gleed Sjakie samen met zijn vriendjes over het ijs en in de sneeuw.

En hij was helemaal niet moe of koud!

Ik weet zeker dat er meer schildpadden als Sjakie zijn die van de winter houden.

Want wie doet dat nu niet?

The END