30 oktober Les 2 Floris ende Blancefloer (e) v4e

1 / 23
volgende
Slide 1: Tekstslide
NederlandsMiddelbare schoolvwoLeerjaar 4

In deze les zitten 23 slides, met tekstslides en 1 video.

time-iconLesduur is: 80 min

Onderdelen in deze les

Slide 1 - Tekstslide

30 oktober Les 2 Floris ende Blancefloer (e) v4e

Slide 2 - Tekstslide

Huiswerk voor vandaag
 Huiswerk voor vandaag gedaan?
 Je verkenningsboekje nog een keer goed doornemen. Deze heb je ook digitaal gehad. Lees nog een keer goed door blz. 8 t/m 11, zodat je daarna voorbereid bent om een thema te kiezen.

Slide 3 - Tekstslide

Programma van vandaag 30 oktober
Stap 1 A,B, C en D
stap 1 b verkenning van de tekstfragmenten/ stap 1 c verhaalnotities plot en personages/ stap 1 D Onderzoeksvraag over gedrag van de personages bedenken.    HOUD OOK BLZ>3 van de VERKENNINGSOPDRACHTEN ERBIJ daar staan alle stappen.

Bespreken van de verhalen
Ni'ma en Noem
Golshah en Varqa
Pyramus en Thisbe
Hajar en Daan (filmfragment)

Kardinale deugden

Uitleg en bespreken van de thema's 


Slide 4 - Tekstslide

Slide 5 - Tekstslide

Varqa en Golsha

Het oude Perzische liefdesverhaal uit de 11e eeuw van dichter Ayyuqi over twee geliefden die de zoon en dochter zijn van twee broers. Ze zijn neef en nicht. Zij worden door dezelfde vrouw groot gebracht. (blz. 2 tekstbijlage- deze lezen)  

Slide 6 - Tekstslide

Varqa en Golshah
Daarmee besluit Varqa het paleis te verlaten. Hij komt echter niet ver de woestijn in. Hij is totaal uitgeput door dit leven en bezwijkt in de woestijn. Zodra hij gevonden is wordt de rouwende Golšhāh bij hem gebracht. Ook zij overleeft het verlies van haar geliefde niet. De Koning van Syrië richt een grafmonument voor hen op en voelt zich de rest van zijn dagen zeer schuldig. Het graf wordt echter een waar bedevaartsoord. Het is uiteindelijk de profeet Mohammed die toevallig langskomt, die besluit dat de resterende 60 jaar die de Koning van Syrië nog te leven heeft beter in drie delen van 20 jaar kunnen worden herverdeeld: Varqa, Golšhāh en de Koning leven dan alle drie nog 20 jaar in volmaakt geluk.

Slide 7 - Tekstslide

Ni'ma en Noe'm
Vertelling uit duizend en een nacht.
Ni'ma is de zoon van Rabie uit Koefa. Rabie koopt op de slavenmarkt een vrouw met een heel mooi baby'tje. Een slavenmeisje. Zij heet Noe'm. Nergens is er een meisje zo mooi als zij. Wanneer Níma hoort dat zij eigenlijk zijn slavin is wil hij met haar trouwen. 
In heel Koefa was er geen meisje, mooier, bekoorlijker en pienterder dan Noe'm.

Neima / Ni'mah
Komt voor in de Koran en betekent 'zegening(en)

Slide 8 - Tekstslide

Bloemennaam
Floris en Blancefloer worden beiden op Palmzondag (Oudfrans: Pasques Florie) geboren en krijgen naar aanleiding van die dag een bloemennaam. Voor het meisje wordt het Blancheflor, of witte bloem (lelie), voor de jongen Floire (bloem / meest geliefde bloem, roos). Zo vertegenwoordigen ze de centrale aspecten van het begrip hoofse liefde: de roos als symbool van de hartstocht en de lelie als symbool van de zuiverheid. (bron: wikipedia)

Slide 9 - Tekstslide

Slide 10 - Video

De vier kardinale deugden zijn

Prudentia (Voorzichtigheid - verstandigheid - wijsheid)
Iustitia (Rechtvaardigheid - rechtschapenheid)
Fortitudo (Moed - sterkte)
Temperantia (Gematigdheid - matigheid - zelfbeheersing)
Deze deugden werden hoog gewaardeerd door filosofen uit de oudheid. In het christendom zijn deze klassieke deugden opgenomen in de zeven deugden.
De naam is afkomstig van het Latijnse woord cardo: scharnier(pin), hengsel waarop een deur rust. Het zijn de kern- of spil-deugden: de deugden "waar het om draait". Ze zijn extra belangrijk omdat ze in elke andere deugd verondersteld worden. Bijvoorbeeld: wie op onvoorzichtige of onrechtvaardige wijze vriendelijk zou zijn, of wie geen maat weet te houden in zijn vriendelijkheid, of niet de moed heeft om ook vriendelijk te zijn als dat gevaar oplevert, die heeft niet echt de deugd van de vriendelijkheid.
De term "kardinale deugden" wordt voor het eerst door Ambrosius van Milaan (339-397) gebruikt. Het lijstje van vier vinden we al bij Plato (in zijn Politeia), maar ze werden vooral uitgewerkt door Aristoteles (in zijn Ethica Nicomachea). Overigens plaatst Aristoteles deze vier niet apart als groep, maar behandelt hij ze te midden van de andere deugden. Bij de Romeinen vinden we deze deugden o.a. beschreven bij Cicero (in zijn De Officiis). In het christendom werden de vier kardinale deugden samen met de drie goddelijke deugden samengevoegd tot de zeven deugden. Op basis van Aristoteles werden de deugden vooral door Thomas van Aquino opgenomen in de katholieke filosofie en moraalleer.


De vier kardinale deugden zijn

Prudentia (Voorzichtigheid - verstandigheid - wijsheid)
Iustitia (Rechtvaardigheid - rechtschapenheid)
Fortitudo (Moed - sterkte)
Temperantia (Gematigdheid - matigheid - zelfbeheersing)
Deze deugden werden hoog gewaardeerd door filosofen uit de oudheid. In het christendom zijn deze klassieke deugden opgenomen in de zeven deugden.

De naam is afkomstig van het Latijnse woord cardo: scharnier(pin), hengsel waarop een deur rust. Het zijn de kern- of spil-deugden: de deugden "waar het om draait". Ze zijn extra belangrijk omdat ze in elke andere deugd verondersteld worden. Bijvoorbeeld: wie op onvoorzichtige of onrechtvaardige wijze vriendelijk zou zijn, of wie geen maat weet te houden in zijn vriendelijkheid, of niet de moed heeft om ook vriendelijk te zijn als dat gevaar oplevert, die heeft niet echt de deugd van de vriendelijkheid.
De term "kardinale deugden" wordt voor het eerst door Ambrosius van Milaan (339-397) gebruikt. Het lijstje van vier vinden we al bij Plato (in zijn Politeia), maar ze werden vooral uitgewerkt door Aristoteles (in zijn Ethica Nicomachea). Overigens plaatst Aristoteles deze vier niet apart als groep, maar behandelt hij ze te midden van de andere deugden. Bij de Romeinen vinden we deze deugden o.a. beschreven bij Cicero (in zijn De Officiis). In het christendom werden de vier kardinale deugden samen met de drie goddelijke deugden samengevoegd tot de zeven deugden. Op basis van Aristoteles werden de deugden vooral door Thomas van Aquino opgenomen in de katholieke filosofie en moraalleer.


Slide 11 - Tekstslide

Slide 12 - Tekstslide

Slide 13 - Tekstslide

Slide 14 - Tekstslide

Slide 15 - Tekstslide

Slide 16 - Tekstslide

Slide 17 - Tekstslide

Slide 18 - Tekstslide

Slide 19 - Tekstslide

Slide 20 - Tekstslide

Slide 21 - Tekstslide

Slide 22 - Tekstslide

Slide 23 - Tekstslide