Elisabeth Kübler-Ross (Zürich, 8 juli 1926 — Scottsdale, Arizona, 24 augustus 2004) was een Zwitsers-Amerikaans psychiater. Ze studeerde als arts af in Zwitserland en werd vooral in Amerika beroemd om haar pionierswerk rond stervensbegeleiding en de verschillende fasen van rouwverwerking.
Fase 1: Ontkenning
In eerste instantie reageren mensen met ongeloof op een slecht bericht (Denial). Dit algemene afweermechanisme werkt als buffer na een onverwacht schokkend bericht en geeft de persoon kans om tot zichzelf te komen.
Vervolgens zal zij geleidelijk herstellen van de schok. Het is daarbij belangrijk dat zij zijn gevoelens kan uiten bij bijvoorbeeld een vertrouwenspersoon. Aan het einde van deze rouwfase gaat de persoon op zoek naar feiten, de waarheid en eventuele schuldigen.
Fase 2: Woede
Wanneer men niet meer langer kan ontkennen, ontstaan er gevoelens van woede, ergernis, jaloezie en wrok (Anger).
De woede en het onvermogen worden vooral geprojecteerd op de omgeving. De schuld wordt buiten zichzelf gezocht en bij collega´s, medewerkers en adviseurs gelegd. Soms richt de woede zich op de brenger van het slechte nieuws.
Fase 3: Onderhandelen
In deze rouwfase probeert men op allerlei manieren onder de verschrikkelijke werkelijkheid uit te komen. Er wordt in deze rouwfase onderhandeld (Bargaining).
Door zichzelf doelen te stellen, wordt het slechte nieuws verzacht. Met de werkomgeving kan in deze fase een moeizame onderhandeling op gang komen betreffende werkafspraken en het doen van beloftes. Bij (dreigend) ontslag kan men in deze fase naar de rechter stappen als vorm van tegenaanval.
Fase 4: Depressie
De waarheid dringt in deze rouwfase steeds meer door en de persoon voelt zich machteloos en niet begrepen (Depression). Daardoor gaat zij zich teruggetrokken gedragen en sluit zij zich af voor communicatie.
De telefoon wordt niet meer opgenomen en mailtjes worden niet beantwoord. Er is in deze fase kans op een vlucht in alcohol en drugs, zoals pijnstillers, kalmeringstabletten en slaapmiddelen.
Fase 5: Aanvaarding
Als de persoon zich bewust is van het feit dat zij geen hoop meer hoeft te koesteren, kan hij het slechte nieuws aanvaarden (Acceptance). Zij kan bijkomen van de vorige rouwfasen en haar verdriet accepteren.
Zij zal na verloop van tijd weer zin hebben om dingen op te pakken en plannen te maken.
De 5 fases
van rouw
Fase 1: ontkenning
Rouw begint met ontkenning. Het ontkennen van een overlijden is een vorm van zelfbescherming. Op deze manier laat je het verdriet toe op eigen tempo.
Fase 2: woede
Het verdriet valt vaak samen met woede. Als iemand eenmaal laat doordringen wat er is gebeurd, zal boosheid opspelen. Deze boosheid wordt afgereageerd op wat in hun ogen de boosdoener is.
Fase 3: onderhandelen
Iemand gaat doelen aan zichzelf stellen, zoals stoppen met roken, de marathon lopen of een wereldreis maken. Het is een poging om een beter persoon te zijn, in de hoop dat het dan weer goedkomt.
Fase 4: depressie
Het besef komt dat de vorige fasen niet uithalen waar op gehoopt was. Nu begint de echte verwerking. De realiteit komt binnen, wat lastig is om te accepteren. In deze periode voelt iemand zich machteloos en onzeker. Dit kan tot depressie leiden.
Fase 5: aanvaarding
Na voldoende tijd komt aanvaarding. Het lukt om het overlijden los te laten. De overleden dierbare wordt zeker niet vergeten, maar het eigen leven gaat langzaamaan toch weer door. Het verlies krijgt zo een plekje.