alledaagse gesprekken voeren

• Welzijn
• MBO
• Studiejaar 1

Alledaagse gesprekken voeren

https:

waar denk je aan bij de term alledaagse gesprekken?

Alledaagse gesprekken voer je de hele dag door. Het maakt niet uit of je thuis of op je werk bent. Kenmerken van een alledaags gesprek zijn:

Het gaat om een spontaan, vrijblijvend gesprek.

Je komt er de tijd aangenaam mee door.

Je bereidt ze niet of nauwelijks voor.

Je toont elkaar betrokkenheid en waardering.

Je kunt gemakkelijk op een ander gespreksonderwerp overstappen.

Je kunt het gesprek op ieder moment beëindigen.

WAAR OF NIET WAAR:
Zonder alledaagse gesprekken kom je zelden tot een betekenisvol gesprek

1. WAAR
2. NIET WAAR

Belangrijke aandachtspunten voor het contact leggen in de maatschappelijke zorg zijn:

Stap als eerste op de ander af en zeg als eerste ‘hallo’. Geef de ander daarbij een hand.

Stel jezelf voor en glimlach daarbij.

Neem er de tijd voor als je je aan een onbekende voorstelt.

Houd oogcontact en toon belangstelling.

Luister zorgvuldig en let op lichaamstaal.

Bedenk vooraf waarover je zou kunnen praten. Stap als eerste op de ander af en zeg als eerste ‘hallo’. Geef de ander daarbij een hand.

Stel jezelf voor en glimlach daarbij.

Neem er de tijd voor als je je aan een onbekende voorstelt.

Houd oogcontact en toon belangstelling.

Luister zorgvuldig en let op lichaamstaal.

Bedenk vooraf waarover je zou kunnen praten.

https:

Het geven van je mening in een startzin werkt bijna nooit. Denk aan uitspraken tegen een collega als: ‘De criminaliteit stijgt maar door, hè?’ of ‘Ik begrijp niet dat er mensen zijn die nooit op vakantie willen.’

Gesloten vraag

Een gesloten vraag is een vraag die weinig ruimte laten voor een antwoord. Vaak is met één of twee woorden het antwoord al gegeven. Zulke vragen staan bijvoorbeeld in enquêtes waarin je het juiste antwoord moet omcirkelen.

 

https:

OPEN VRAAG 

Een open vraag geeft je meer ruimte om te antwoorden en nodigt uit om meer te vertellen. Open vragen beginnen vaak met: wie, wat, waar, welke, waarom, hoe. Maar ze kunnen ook met een werkwoord beginnen.

Sommige open vragen zijn wel open vragen, maar werken als gesloten vraag. De vraag: ‘Hoe was het op je werk?’ kan de ander beantwoorden met ‘goed’. De vraag: ‘Wat heb je gedaan?’ kan de ander beantwoorden met ‘niks.’ Als je een dergelijk antwoord krijgt op een open vraag, moet je je niet meteen onzeker voelen. Zeg bijvoorbeeld: ‘Ik zou het leuk vinden er iets meer over te horen.’ Of herhaal je vraag op een iets andere manier. ‘Vertel eens wat je gedaan hebt.’ De kans is groot dat je dan alsnog een uitgebreider antwoord krijgt.

Belangrijk is altijd om maar één vraag tegelijk te stellen. Een dubbele vraag als: ‘Hoe bevalt het u hier te wonen en wat vindt u van de kwaliteit van zorg?’ leidt tot verwarring. Meestal zal de ander alleen de laatste vraag beantwoorden. Jammer, want de eerste vraag is meestal de belangrijkste vraag.

Indirecte vragen

Veel vragen zijn geen echte vragen. Zeg je tegen iemand: ‘Ik vraag me af, hoe u dat gelukt is,’ of ‘ik vraag me af hoe u dat doet,’ dan hoor je daar wel een vraag in, maar het klinkt niet als een gewone vraag. Het is geen vraag die begint met: wie, wat, waar, welke, waarom of hoe. Dit soort vragen noem je indirecte vragen.

 

Wat is het voordeel van een indirecte vraag?

Suggestieve vragen

Een suggestieve vraag verraadt welk antwoord je wilt horen of verwacht te horen. Dat is ook meteen het nadeel: je gesprekspartner moet een sterk karakter hebben om een afwijkend antwoord te geven.

Voorbeelden van suggestieve vragen

‘Goed opgeruimd is het hier, hè?’

‘Houd je er ook zo van om lang te ontbijten?’

Een gesprek beëindigen: 

ALS JE EEN GESPREK WILT BEËINDIGEN, HELPT HET VAAK HET STOPPEN IN TE LEIDEN. NOEM BIJVOORBEELD DE REDEN WAAROM JE WILT STOPPEN. ​

AFSCHEID NEMEN​:

VERBAAL ​

NON-VERBAAL 

Noem kort wat je tijdens deze les hebt geleerd